|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Potem biedactwa powymierały jedna po drugiej. A panna Emilia wszystkie
pielęgnowała w chorobie. Zupełnie sterała sobie na tym siły, chociaż nigdy ani
słóweczkiem się nie poskarżyła, nie użaliła. Taka cierpliwa! Ale odbiło się to
wszystko na jej zdrowiu, oj, odbiło! Jeszcze na ostatek przyszły kłopoty
pieniężne. Powiada, że akcje nie przynoszą tego dochodu, co powinny& A dlaczego
nie, pytam się? Mogliby się wstydzić! %7łeby tak dokuczać takiej osobie, co się
zupełnie nie zna na cyfrach i na ich przeróżnych tam sztuczkach&
Prawie wszystkich nas spotkał ten sam los wtrąciłem.
Florentyna jednak pozostała nieprzejednana.
To dobre dla kogoś, kto potrafi się kręcić koło swoich interesów, ale nie
dla niej! O nią trzeba zadbać i tak długo, dopóki jest u mnie, nie dam nikomu
zrobić jej krzywdy! Nie ma takiej rzeczy, której bym nie zrobiła dla mojej panny
Emilii!
I patrząc na nas przez dłuższą chwilę, jak gdyby chciała się upewnić, że
strzała trafiła do celu, nieposkromiona Florentyna wyszła z pokoju, starannie
zamykajÄ…c za sobÄ… drzwi.
Czy nie czujesz się pijawką, Jerry? spytała Joanna. Bo ja tak! Powiedz,
co nam tak dziÅ› siÄ™ zle wiedzie?
Zdaje się, że coś niedobrze odpowiedziałem. Najpierw Megan się nami
znudziła, potem pani Partridge miała ci za złe, a teraz wierna Florentyna ma
za złe nam obojgu!
Ciekawa jestem, dlaczego Megan od nas odeszła szepnęła Joanna.
Najprawdopodobniej znudziła się naszym towarzystwem&
Nie, nie sądzę& Ciekawa jestem& czy nie sądzisz, Jeny, że pozostaje to w
jakimÅ› zwiÄ…zku z wizytÄ… Aimée Griffith?
Myślisz, że powiedziała coś dzisiaj rano, kiedy rozmawiały razem w progu?
Tak. Nie miała wiele czasu, ale&
Ale ta kobieta jest gruboskórna jak słoń. Mogła powiedzieć dokończyłem za
JoannÄ™.
Wtem otworzyły się drzwi i wbiegła panna Emilia. Zaróżowiona, trochę
zdyszana, zdawała się być bardzo podniecona. Oczy miała bardzo niebieskie i
błyszczące. Zaszczebiotała trochę roztargniona:
O, Boże! Tak mi przykro, że się spózniłam! Po prostu sprawunki na mieście!
A ciastka pod Błękitną Różą nie były takie specjalnie świeże, więc poszłam do
pani Lygon. Ciastka kupuję zawsze na ostatku, bo wtedy mam pewność, że są prosto
z pieca i nie wetknÄ… mi jakichÅ› resztek z poprzedniego dnia& Ale naprawdÄ™ jestem
zrozpaczona, że państwo musieli na mnie czekać. To nie do wybaczenia z mojej
strony& !
Joanna przerwała:
Ależ to tylko nasza wina, proszę pani! Przyszliśmy za wcześnie. Wybraliśmy
się piechotą, a Jerry już tak biega, że wszędzie przychodzimy za wcześnie.
Nie, nie! Nigdy nie za wcześnie! Niech pani tak nie mówi, bo dobrego nigdy
nie może być za wiele, moja droga!
Mówiąc to, starsza dama poklepała serdecznie Joannę po ramieniu.
Joanna rozpromieniła się. Nareszcie się jej coś udało! Emilia Barton.
obdarzyła swym uśmiechem i mnie, z lekką jednak rezerwą i nieśmiałością jak
49
ktoś, kto zbliża się do żarłocznego tygrysa, gdyż wie, że w danej chwili tygrys
nie jest głodny.
Bardzo to ładnie, że pan zechciał przyjść na tak czysto kobiecy posiłek,
jak popołudniowa herbatka.
Przypuszczam, że w oczach panny Emilii Barton mężczyzni to istoty konsumujące
niezmierzone ilości whisky z wodą sodową, palący jedno cygaro po drugim, a w
przerwach uwodzący wiejskie dziewczęta albo romansujący z mężatkami.
Kiedy podzieliłem się pózniej moim spostrzeżeniem z Joanną, odpowiedziała, że
prawdopodobnie podświadomym marzeniem panny Emilii było spotkać kiedyś w życiu
takiego właśnie mężczyznę.
Tymczasem panna Emilia krzątała się po pokoju, podsuwając Joannie i mnie
stolik i przynosząc popielniczki. Po chwili drzwi się otworzyły i wkroczyła
Florentyna niosąc na tacy herbatę i piękne filiżanki z porcelany Crown Derby,
zabrane zapewne przez pannę Emilię z Jałowcowego Dworku. Herbata była znakomita,
chińska; prócz niej podano półmiski z kanapkami i cienko pokrajanym chlebem,
masło i całą masę ciasteczek.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
