|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
byliśmy tam sami, bo w
tamtym momencie pozwoliłabym mu zrobić ze mną wszystko, bez
względu na to, czy otaczali
nas ludzie, czy też nie. Odprowadziłam Brandona spojrzeniem aż do
kuchni i zaczęłam tańczyć
ponownie z Bree i Konradem, kiedy czyjaś dłoń na moim ramieniu
zmusiła mnie do odwrócenia
głowy i spojrzenia na wściekłego Cartera. Wskazał głową podwórko,
więc podążyłam za nim,
powoli przepychając się przez ciasno stłoczone ciała.
Co się&
Carter odwrócił się i przywarł do moich ust. Oczy wyszły mi na
wierzch, odepchnęłam go i
cofnęłam się.
Co do diabła?
Nadal trzymał mnie za ramiona, a jego oczy lśniły.
Pragnę cię, Płomyczku. Pragnąłem, odkąd cię poznałem w zeszłym
roku.
Szczęka mi opadła i potrząsnęłam głową z niedowierzaniem.
Co takiego?
Kocham cię, Harper.
Ale to niemożliwe, przecież wiesz o tym!
Nie, nie wiem. Przeniosłem się tutaj dla ciebie. Pojechałem za tobą
na drugi koniec kraju,
żeby móc z tobą być.
Rozejrzałam się dookoła. Ludzie patrzyli na nas, więc usiłowałam
ściszyć głos.
Carter, jesteś moim najlepszym przyjacielem. Nie rób tego. Nie
próbuj zmieniać relacji
między nami, wróćmy po prostu do tego, co było.
Czy ty nigdy nie widziałaś, co dla ciebie robiłem? Nie słuchałaś, co do
ciebie mówiłem?
Spojrzał na mnie z niedowierzaniem. Nigdy nie myślałem o tobie
tylko jak o przyjaciółce.
Zapytałem nawet twojego ojca, czy mógłbym się z tobą umawiać, ale
on postawił sprawę jasno,
że dopóki jestem w jego oddziale, nie mogę. Wiedziałem, że wkrótce
wyjedziesz, i
zrozumiałem, że to jest nasza szansa na bycie razem.
Carter powiedziałam łagodnie kocham cię, ale nie w ten sposób.
Sam to powiedziałeś,
jestem jak młodsza siostra.
Dobrze wiesz, że kłamałem. Musiałem, bo ty nie zaczekałaś nawet
pięciu pieprzonych
sekund, zanim zaczęłaś się szlajać z pierwszym facetem, jaki ci się
nawinął.
Ręce mi opadły.
Jason! warknęłam.
Po prostu daj nam szansę, Płomyczku. Potrafię cię kochać i troszczyć
się o ciebie dużo
lepiej niż on. Lepiej niż ktokolwiek.
Kocham Brandona, ale nawet gdyby tak nie było, to i tak nigdy nie
myślałabym o tobie w
ten sposób. Jest mi&
Jego usta znów znalazły się na moich, a ja odchyliłam się do tyłu
najdalej jak mogłam.
Dość! wrzasnęłam i odepchnęłam go od siebie.
Kiedy tylko znalazł się z dala ode mnie, ktoś chwycił mnie od tyłu i
pociągnął dokładnie w tej
samej chwili, gdy Brandon wczepił się w Cartera, przewracając ich
obu na ziemię. Sean i drugi
marines Anthony znalezli się na Brandonie, starając się go
odciągnąć, wspomagani przez
Drew i Zacha. Wystrzeliłam do przodu, ale Derek przytrzymał mnie
przy sobie, radząc, żebym
się do tego nie mieszała. Kiedy zaczęli się szarpać, przybiegł Brad,
wrzeszcząc na wszystkich,
że mają się cofnąć. Potrzeba było jeszcze kilku imprezowiczów, żeby
przerwać tę walkę.
Anthony i Sean przytrzymywali Cartera, który cały czas startował do
Brandona; byłam
zaskoczona, że w ogóle nie krwawił. Brandon po prostu stał tam z
opuszczonymi rękami.
I co? wysyczał Carter. Twierdzisz, że umiesz walczyć?
Zobaczymy!
Brandon w dalszym ciągu nie ruszał się i nic nie mówił.
Zrób coś! wrzasnął Carter.
Dość tego! głos Brada potoczył się po podwórku. Wynoś się. Wy
trzej macie się
wynieść. Natychmiast. Rozglądając się wokół, wyrzucił ręce w górę.
Zresztą nieważne,
wszyscy wynocha. Impreza skończona. Wszyscy, którzy tu nie
mieszkają i nie nocują, jazda
stąd! Ludzie zaczęli się rozstępować, zachowując dystans od dwóch
marines ciągnących Cartera
do wyjścia. Dalej lżył Brandona, który teraz stał obok mnie,
zastąpiwszy Dereka. Nie
powstrzymywał mnie jednak tak jak Derek, a jego ramiona były pełne
czułości; palce rysowały
kółeczka na moim boku i plecach.
Jesteś cała? zapytał czule, cały czas obserwując, jak Carter
wychodzi.
W porządku. Zrobiłeś mu krzywdę?
Przytrzymywałem go tylko na ziemi.
Skinęłam głową i schowałam twarz w jego piersi.
Przysięgam, że nie miałam o niczym pojęcia.
Zachichotał.
Wiem, że ty nic nie wiedziałaś, ale to nie znaczy, że reszta z nas też
nie.
Co masz na myśli?
On miał rację, kochanie: wszystko, co mówił do ciebie i o tobie, było
nasycone miłością. Ty
nie zdawałaś sobie z tego sprawy, bo myślałaś, że jesteście tylko
przyjaciółmi.
Poczułam się niewiarygodnie głupio.
Ile widziałeś z tego, co zaszło?
Całość, tylko zabrało mi trochę czasu, żeby się przez wszystkich do
was przecisnąć.
Podniósł głowę i byłam zaskoczona, widząc na jego twarzy szeroki
uśmiech, kiedy nachylił się
do mnie. I ja też cię kocham, Harper& bardzo.
Rozpromieniłam się, przycisnęłam usta do jego warg, mrucząc, jak
bardzo go kocham.
Kiedy wszyscy już sobie poszli, szybko posprzątaliśmy po imprezie, ale
kiedy chłopaki i
Bree zasiedli do oglądania filmu, Brandon złapał mnie za rękę i
poprowadził do swojej sypialni.
Zgasiwszy światło, zamknął drzwi na klucz. Przebierał się plecami do
mnie, podczas gdy ja
wciągałam podkoszulek na ramiączkach i spodenki. Kiedy znalezliśmy
się już pod kołdrą, objął
mnie i mocno przytulił.
Przepraszam, jeżeli chciałaś zostać z nimi, ale to był długi dzień i
wszystko, czego chcę, to
być teraz tylko z tobą.
Przycisnęłam twarz do jego szyi, całując go lekko.
Tak jest idealnie. Po kilku minutach milczenia, roześmiałam się.
Naprawdę zaczynały
mi się podobać te imprezy, ale chyba będę musiała wrócić do unikania
ich, za dużo dramatów
jak dla mnie.
Pewnego dnia do wszystkich wreszcie dotrze, że już się nie
rozstaniemy. Wtedy się od nas
odczepią.
Mam nadzieję.
Kocham cię, kwiatuszku.
Serce mi urosło.
Ja też cię kocham.
Następnego ranka wymknęłam się z łóżka, żeby skorzystać z łazienki i
odświeżyć się nieco.
Cały czas się uśmiechałam. Byłam w siódmym niebie po tym, jak
Brandon powiedział mi, że
mnie kocha. Wiedziałam, że sama jestem w nim zakochana od dwóch
tygodni, ale bałam się mu
o tym powiedzieć. Myślę, że mogłam być za to wdzięczna Carterowi; to
on sprawił, że
przeskoczyliśmy ten niezręczny moment wyznania sobie tego
nawzajem po raz pierwszy.
Carter& Przewróciłam oczami. Zostawił mi dziesięć wiadomości
głosowych i tuziny SMS-ów
zeszłej nocy; przepraszał mnie, a ja nie odpowiedziałam mu ani
słowem. To okropne, że
straciłam przyjazń jaka łączyła nas w Północnej Karolinie, ale on się
za bardzo zmienił. Nie
miałam pojęcia, w jaki sposób moglibyśmy dalej się przyjaznić,
zwłaszcza po tym, co zaszło
wczorajszego wieczoru. Skarciłam się w duchu i ściągnęłam włosy z
tyłu w niski kok. Nie
chciałam teraz o nim myśleć. Chciałam wrócić do łóżka, do mojego
chłopaka i spędzić cały
weekend w jego ramionach.
Kiedy wyszłam i zamknęłam za sobą drzwi do jego łazienki, stanęłam
jak wryta, nie mogąc
oderwać oczu od Brandona. Boże! Ależ on był seksowny! Opalony tors
był nagi; wędrując
wzrokiem w dół, aż przygryzłam wargę, kiedy spojrzałam na jego
umięśniony brzuch niknący w
luznych spodenkach, z których widoczna była tylko gumka w pasie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
