|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zwykły popcorn.
Do straganiku z parasolkami podszedł leniwym krokiem ochroniarz i wdał się w pogawędkę z
młodziutką sprzedawczynią. Po chwili pokazał ręką sklepy dookoła i pomógł jej przepchnąć stragan
o jakiÅ› metr w jednÄ… stronÄ™.
Domyśliłam się, że stoisko z parasolami przeszkadzało w ruchu pieszych, stało zbyt blisko
inneg0 straganu albo blokowało wejście do jednego ze skle pów. W sumie mało mnie to
obchodziło, ale Monk bardzo się zainteresował tym, co się dzieje na dole.
- Ochroniarz ma brudne spodnie - powiedział.
- Och, natychmiast musimy to zgłosić dyrekcji Bayview Mail - rzuciłam z ironią.
- Zgadzam się - odpowiedział Monk i wstał od stołu.
Chwyciłam go za rękaw.
- %7łartowałam, panie Monk. Proszę siadać. Brudne spodnie ochroniarza to nie nasza sprawa.
- To zle o nim świadczy jako o stróżu prawa.
- To nie jest policjant. My zresztą też nie jesteśmy policjantami.
Monk usiadł i sądziłam już, że sprawa ochroniarza została zamknięta. Ale się myliłam. Po
lunchu przeszliśmy się jeszcze trochę po centrum. W pewnej chwili Monk się zatrzymał, spojrzał w
górę, w kierunku jednej z kamer przemysłowych i pomachał jej palcem, jakby groził niesfornemu
brzdÄ…cowi.
- Panie Monk, co tak naprawdę pan chce osiągnąć?
- Daję tylko znak, że wszystko mam na oku - odpowiedział.
- Jestem pewna, że cholernie ich to obchodzi.
Zjechaliśmy ruchomymi schodami na parter i ruszyliśmy z powrotem do naszego sklepiku. Po
drodze r°biÅ‚am w myÅ›lach wielkie zakupy, zatrzymujÄ…c siÄ™ raz po raz przed wystawami
sklepowymi, obejrzałam też z bliska urocze, kolorowe parasolki w straganiku na kółkach.
Wydawało mi się, że bardziej Pełnią funkcję dekoracyjną niż praktyczną. Tak czy Slak, nie
wyobrażałam sobie, aby w dobie kryzysu ekonomicznego ktokolwiek wydał na taki zbytek aż 3999
dolara.
Monk wychylił zza straganu głowę w kierunku kolejnej kamery przemysłowej i pogroził
palcem do obiektywu.
Wróciliśmy do Fashion Frisson. Kiana znowu znikła w biurze na tyłach sklepu, a my
obsługiwaliśmy klientów. Przez całe popołudnie utrzymywał się spory ruch i przez większość czasu
Monk musiał się mieć na baczności.
Do sklepu wchodziły głównie panie. Pojawiło się paru mężczyzn, ale obejrzeli tylko parę
rzeczy i nic nie kupili. Jak sądzę, płoszył ich Monk, który chodził za nimi jak cień i wszystko, co
brali do ręki, składał natychmiast, aby odłożyć z powrotem na półkę.
Po pewnym czasie wszedł do sklepu mocno owłosiony mężczyzna w sportowym podkoszulku
i szortach, który z zainteresowaniem zaczął się przyglądać koszulom z krótkim rękawem. Zdjął
jedną z nich z wieszaka i odwrócił się do Mońka, który stał tuż za nim, nie spuszczając go z oka.
- Mógłbym ją przymierzyć?
- Nie.
- Dlaczego? - zapytał zaskoczony mężczyzna.
- Przymierzalnie są zamknięte.
- Widzę, że są otwarte.
- Tylko dla pań - zakomunikował Monk.
- Cóż, trudno - powiedział mężczyzna. - W takim razie przymierzę ją tutaj.
Podniósł ręce, aby włożyć zapiętą koszulę przez głowę, pokazując światu, że ma pod pachami
więcej włosów niż ja na głowie.
Monk rozszerzył oczy i czym prędzej wyrwał mu koszulę z rąk.
- Nie wolno.
- Dlaczego?
- To złamanie kodeksu zachowania higieny i zdrowia. Moglibyśmy stracić licencję handlową,
gdybyśmy pozwalali klientom przymierzać rzeczy poza przymierzalnią.
- Od kiedy odbierają za coś takiego licencje? - zdziwił się mężczyzna.
- Od dzisiaj.
- Od dzisiaj?
- Każdy sklep konfekcyjny działa już według nowego prawa, więc gdziekolwiek pan pójdzie,
proszę niczego nie przymierzać poza przymierzalnią.
- To sÄ… nowe przepisy obowiÄ…zujÄ…ce w San Francisco?
- Na całym świecie. Również na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Mężczyzna wzruszył ramionami i wyszedł ze sklepu. Monk odetchnął z ulgą, a potem spojrzał
na mnie wyczekujÄ…co.
- O co chodzi? - zapytałam.
- Czekam na reprymendę za to, że nie pozwoliłem małpie przymierzyć koszuli w naszym
sklepie.
- Dobrze pan zrobił, panie Monk.
- Wcześniej to cię nie powstrzymało przed zbesztaniem mnie.
Moglibyśmy godzinami debatować na ten temat, gdyby nie to, że do sklepu weszli ochroniarz i
kolejny klient.
Nie był to ten sam ochroniarz, którego widzieliśmy w czasie lunchu przy straganie z
parasolkami. Ten był młodszy, lepiej zbudowany i czarował uwodzicielskim uśmiechem, od
którego zabiło mi serce. %ł muskularny, a pierś miał szerokąjak Superman. Zaczęłam myśleć ze
strachem, czy nie jest to wynajęty przez kogoś striptizer, który w urodzinowym prezencie ma się
przede mną publicznie rozebrać. A może było to tylko moje skrywane, ciche życzenie? Do urodzin
brakowało mi jeszcze kilku miesięcy.
- Aha, widzę nową twarz. - Ochroniarz wyciągnął do mnie rękę. - Mam na imię Mike.
Uścisnęłam jego dłoń. Była silna, sucha i szorstka. Pomyślałam, że przyjemnie byłoby wcierać
w tę dłoń balsam nawilżający, choć zdawałam sobie sprawę, jak idiotyczna może się wydawać taka
myśl. Jednak od dnia mojej ostatniej randki minęło tyle czasu, że wyobraznia z naddatkiem
wypełniała tę próżnię.
- Natalie - przedstawiłam się. - Zapisujesz w ka - jeciku każdą nową sprzedawczynię w Bay
view Mall?
- Muszę mieć wszystko na oku, to moja praca.
Podszedł do nas Monk.
- Gdyby była to prawda, zauważyłbyś, że masz brudne spodnie na kolanach, Mike -
powiedział. - Czy twoja praca wymaga chodzenia na czworakach?
- Jednej z klientek spadły pod samochód kluczyki, więc pomogłem je wydostać - wyjaśnił
Mike.
- Sądząc po niechlujnych spodniach ochroniarzy, musi to się zdarzać wyjątkowo często -
stwierdził Monk.
- Kobiety często mają ręce zajęte torbami albo mnóstwem dzieciaków - tłumaczył się
zaskoczony Mike. - Zawsze chętnie służę pomocą.
- Nie ma pan czasem klienta, panie Monk? - przerwałam tę dyskusję, wskazując dyskretnie
mężczyznę, który przebierał wśród damskich bluzek.
Monk podszedł do niego, a ja odwróciłam się z powrotem do ochroniarza.
- Służyłeś już pomocą wszystkim kobietom w galerii? - zapytałam.
Roześmiał się.
- Niezupełnie. Chciałem tylko, żebyś wiedziała, że jeśli będzie ci potrzebna ochrona albo
eskorta do samochodu, jestem pod ręką.
Spojrzałam ponad ramieniem Mike'a i zobaczyłam, jak Monk podchodzi do klienta, młodego,
ostrzyżonego na jeża mężczyzny, w wieku około dwudziestu lat. Miał podkreślone kredką oczy,
kolczyki w uszach i kwiecisty szal luzno owinięty wokół szyi. Przykładał sobie właśnie różową
bluzkę do piersi i wpatrywał się w lustro.
- Jest pan w złym dziale. Męska konfekcja znajduje się po przeciwnej stronie - poinformował
go Monk.
- Jestem dokładnie tam, gdzie chcę - odparł mężczyzna.
- Kupuje pan coÅ› dla znajomej?
- Kupuję dla siebie, mój słodki. Do twarzy mi w tym?
- Zdecydowanie nie.
- Róż do mnie nie pasuje?
- To jest bluzka, rodzaj koszuli, którą noszą kobiety. Pan jest natomiast mężczyzną. Koszule
męskie mamy w dziale męskim. - Monk zrobił gest w kierunku drugiej strony sklepu. - Tam
mężczyzni kupują koszule, które noszą mężczyzni.
Już widziałam konflikt, która lada moment miał wybuchnąć między Monkiem i jego klientem,
toteż musiałam przerwać niewinny flirt z przystojnym ochroniarzem.
- Gdzie cię znalezć w wypadku nagłej potrzeby? - zapytałam.
- Z telefonu w sklepie wybierz wewnętrzny 0336. - Mike wyciągnął wizytówkę z kieszeni na
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
