|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
lekko w kącik ust.
A potem jeszcze raz. I jeszcze. Aż do
chwili&
Ożenisz się z moją mamą? zapytała
Lola, chichocząc.
Tak, ożenię się.
Dziewczynki zaczęły klaskać
i podskakiwać, jakby zamiast stóp miały
sprężynki.
To telaz na pewno będziemy nieść te
bukieciki? Ruby zwróciła się do Loli
z poważnym zapytaniem.
Będziemy, mamo? Lola
przestępowała z nogi na nogę.
Tak odrzekła. Na pewno
zrobicie to idealnie.
Uśmiechnęła się do Patricka.
Przynajmniej jeden ideał zostanie
osiągnięty.
Pięć lat pózniej&
Patrick patrzył na swą ciężarną żonę,
gdy rozległ się oczekiwany dzwonek do
drzwi. Trzyletni Harrison, który zasnął
mu na rękach, podniósł zaspaną
twarzyczkę.
Tato, dzwonek.
Tak, synku, ktoś przyszedł odrzekł
Patrick, patrząc, jak Miranda nerwowo
obraca na palcu obrączkę.
Ja otworzę! zawołała z dołu Katie.
Wszystko w porządku? zapytał
Patrick żonę.
Miranda kiwnęła głową.
Tak. Denerwuję się tylko trochę za
Lolę.
Przyszedł oznajmiła Katie,
wchodząc do sypialni. Poprosiłam go
do salonu. Mogę w każdej chwili podać
lunch.
A gdzie jest Lola?
Razem z Ruby wciąż się
zastanawiają, jak się ubrać.
Przyprowadzę je.
Dziękuję. Miranda uśmiechnęła się
do Katie.
Gdyby ktoś pięć lat temu powiedział
jej, że będą wszyscy razem wliczając
w to babcię mieszkać w wielkim
starym domu, wyśmiałaby go. Często
czuła się jak na planie sitcomowego
serialu o tematyce rodzinnej. Ale jakoś
to funkcjonowało i już nie wyobrażała
sobie innego życia.
Patrick przytulił ją, pocałował
w szyję, a wolną ręką dotknął
wypukłości jej brzucha.
Mamusia odezwał się Harrison,
wyciągając rączkę, by też jej dotknąć.
Miranda uśmiechnęła się i ucałowała
małą piąstkę. W drzwiach pojawiły się
Lola i Ruby, następne amatorki
uścisków.
Wszyscy gotowi? zapytał Patrick
po chwili.
Odpowiedział mu pomruk aprobaty.
Chodz, poznamy twojego tatę.
Miranda uśmiechnęła się do Loli
i ścisnęła ją za rękę.
I razem udali się na spotkanie
kolejnego rodzinnego wyzwania.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
