|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
44
Anula
ous
l
a
and
c
s
ręka zsunęła się niżej, by sięgnął w głąb, by zobaczył, jak bardzo jest
podniecona.
Eliza zadrżała na tę myśl.
Nie sądziła, że jeszcze kiedykolwiek będzie miała okazję go
widzieć, a już na pewno nie przypuszczała, że czeka ją konfrontacja z
nim. Przez dwie ostatnie noce próbowała zweryfikować to, co
widziała w hotelu sześć lat temu. Wytłumaczenie Reese'a zupełnie ją
zaskoczyło.
Po tym, co przeszła z Warrenem, natychmiast doszła do
wniosku, że Reese ją zdradza. Czy to możliwe, że to był błędny
wniosek? Czuła ucisk w żołądku. Mało co jadła i prawie nie spała,
myśląc nieustannie o Reesie i o tym, czy powinna mu była wtedy
zaufać. Jeśli to, co mówił, było prawdą, to Eliza nieświadomie
zniszczyła sześć lat z ich wspólnego życia.
Co w tej historii było prawdą, a co fikcją? W jej umyśle jedna
wątpliwość goniła drugą. I czy to wszystko naprawdę miało teraz
jakieś znaczenie? Od dwóch dni nie miała od niego żadnych
wiadomości. Może już wyjechał z miasta?
- Elizo - powiedziała głośno Diana, sprowadzając ją na ziemię. -
Dobrze się czujesz?
- Och... tak, wszystko w porządku - wyjąkała, starając się wziąć
w garść. Nie było sensu niepokoić przyjaciółki. - Ze względu na
Case'a i Ginę chciałabym, żeby ten obiad był idealny.
Diana posłała jej pełne otuchy spojrzenie.
45
Anula
ous
l
a
and
c
s
- Będzie, Elizo. Wszystko, co robisz, jest idealne. Gdyby
przyjaciółka wiedziała, jak dalekie od ideału jest życie Elizy, byłaby
zaszokowana. Po pierwsze ukrywała fakt, że jest mężatką. Jej mąż
sądził, że zostawiła go z powodu pieniędzy, a jest wysoce
prawdopodobne, że mógł być zupełnie niewinny i że kierowała pod
jego adresem niesłuszne oskarżenia. Kochała tego mężczyznę całym
sercem, a mimo to nikomu nie ujawniła, że za niego wyszła.
Obecność Diany motywowała ją, by przestać myśleć o Reesie
Parkerze, o faktach, które przed nią ujawnił, i o jego śmiałym
zachowaniu sprzed dwóch dni. Starała się myśleć o przygotowaniu
przyjęcia powitalnego, które miało się odbyć dzisiaj wieczorem.
- Cieszę się, że mogłaś dzisiaj przyjechać - powiedziała do
Diany.
Diana ścisnęła przyjaciółkę za rękę.
- Gdybyś mi kilka lat temu nie poradziła, żebym się
przeprowadziła do Sioux Falls, to wszystko nigdy by się nie
wydarzyło.
Eliza odepchnęła na chwilę wszystkie swoje obawy i
wątpliwości i uśmiechnęła się do przyjaciółki.
- Jako bonus złapałaś sobie przystojnego narzeczonego.
- Otóż to. Gdyby nie ty, już nigdy bym się nie spotkała z
Maksem.
- Tak? Więc zostałam swatką?
- Będziesz mogła się tym pochwalić.
46
Anula
ous
l
a
and
c
s
Eliza cieszyła się z takiego obrotu sprawy. Wiedziała, że jej
samej nie uda się już osiągnąć takiego szczęścia, jakie łączyło Dianę i
Maksa.
Zerknęła na misternie zdobione porcelanowe filiżanki, ale nic
nie przykuło jej uwagi. Gdzie zniknął jej profesjonalizm?
Nieważne. Przecież doskonale wiedziała, dlaczego nie może się
skupić. Nie chciała jednak, żeby Diana się czegoś domyśliła. Przez
lata studiów na Uniwersytecie w Wellesley były dla siebie jak siostry,
a niedługo Diana będzie należeć do rodziny Fortune'ów. Eliza nie
chciała stawiać przyjaciółki w dwuznacznej sytuacji wobec rodziny.
Diana przyglądała się pięknemu flakonowi w złote wzory.
Pasowałby świetnie do świeżo ściętych białych lilii, które Eliza kazała
na dzisiaj przygotować.
- Myślę, że wreszcie znalazłaś. - Eliza uniosła flakon i przyjrzała
mu się uważnie.
- Wezmiemy cały ten zestaw - powiedziała, patrząc też na
talerze. - Będzie...
- Idealny - powiedziały jednocześnie i zaśmiały się. Nash
Fortune uśmiechnął się szeroko, gdy jego syn oraz nowa synowa
wznieśli kieliszki szampana do wspólnego toastu.
- Powitajmy serdecznie w domu naszych drogich nowożeńców -
powiedział senior rodu, gdy cała rodzina otoczyła parę. - Niech Case i
Gina zaznają szczęścia i miłości. - Przy tych słowach ojciec Elizy
rzucił swojej żonie, Patricii, czułe spojrzenie. - Moje życzenia dla was
obojga: żeby wasz związek był oparty na uczciwości i zaufaniu.
47
Anula
ous
l
a
and
c
s
Patricia uśmiechnęła się niepewnie, ale jej usta drżały, a oczy
zaszły łzami. Nash wziął za rękę swoją żonę i uśmiechnął się.
- A nam dał wnuczka albo dwóch.
- Zabierzemy się do tego od razu, tato - odpowiedział Case i
wszyscy się roześmiali. Wszyscy, poza Patricią. Wydawała się być
myślami bardzo daleko.
- Jesteśmy umówieni, synu.
W salonie zrobiło się bardzo gwarno. Gdy zbierała się rodzina
Fortune'ów, nigdy nie było cicho. Słychać było pobrzękiwanie
kieliszków, głośne rozmowy i śmiechy oraz żywiołową wymianę
pocałunków. Ale spotkania rodzinne nie zawsze były tak radosne.
Zazwyczaj odbywały się w celach biznesowych. Tym razem jednak
wszyscy mówili o Casie i jego nowo poślubionej żonie. Eliza dobrze
się bawiła w gronie bohaterów tego wieczoru: z Dianą i Maksem, ze
swoim bratem Creedem, przyrodnią siostrą Skylar oraz z rodzicami.
Maya właśnie dojeżdżała na przyjęcie, a Blake nie skorzystał z
zaproszenia, gdyż nie lubili się z Case'em i Creedem. Przyrodni bracia
zawsze darli koty.
Eliza była zrelaksowana i wesoła. Po raz pierwszy od czasu, gdy
pojawił się Reese, mogła się rozluznić i poczuć swobodnie.
Cała rodzina udała się do jadalni na posiłek. Ivy przygotowała
wspaniałe dania z owoców morza: pieczone kraby, ostrygi,
zapiekanego halibuta, sałatkę z homara i krewetki w pysznym sosie.
Warzywa i przystawki doskonale uzupełniały te potrawy, podobnie
jak cztery rodzaje chleba i bułeczki. Przystrojenie wnętrza kwiatami
48
Anula
ous
l
a
and
c
s
ociepliło jadalnię, zaś na środku stołu widniał piękny duży wazon z
wygrawerowanymi imionami nowożeńców oraz datą ich ślubu.
- Wazon i kwiaty są przepiękne - powiedziała Gina. -Czuję w
tym twoją rękę, Elizo.
- Tak... Dziękujemy, siostrzyczko - powiedział Case i przyjrzał
się napisowi. - Dzięki temu nigdy nie zapomnę o naszej rocznicy.'
Gina uśmiechnęła się do Case'a.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
