|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
się narodziły. Opłakiwała dziecko, którego życie trwało tak krótko, dziecko poczęte i
umarłe pośród przemocy a przecież zrodzone z miłości.
Nigdy cię nie zapomnę, obiecywała w głębi serca, modląc się, aby następnym
razem jego podróż była szczęśliwsza. Wreszcie poczuła, że duch dziecka jest
bezpieczny aż do następnej wędrówki ku życiu. Podobną modlitwę zmówiła za
dziecko Shigeru, świadoma, że nie licząc Shizuki, jest jedyną osobą, która wie o jego
krótkiej egzystencji. Azy znów popłynęły z jej oczu, lecz gdy wróciła do domu, miała
przemożne wrażenie, że z jej barków spadł wielki ciężar.
Teraz musisz znowu zacząć żyć pocieszał ją doktor Ishida. Jesteś młoda,
wyjdziesz za mąż, urodzisz inne dzieci.
Chyba nie jestem przeznaczona do małżeństwa odparła Kaede.
Uśmiechnął się, sądząc, że żartuje. Oczywiście, pomyślała, to musi być żart.
Kobiety z jej klasy, w jej położeniu, zawsze wychodziły za mąż, a raczej były
wydawane za mąż za kogoś, kogo uważano za najkorzystniejszą partię. Ale
małżeństwa takie aranżowali ojcowie, wodzowie klanów bądz też inni władcy, ona zaś
najwyrazniej nie miała nikogo takiego nad sobą. Ojciec nie żył, starsi pracownicy
ojca również; Seishuu, w tym rody Shirakawa i Maruyama, byli bez reszty
pochłonięci sytuacją po obaleniu klanu Tohan oraz niespodziewaną, zawrotną
karierą Araiego Daiichi. Któż miałby jej dyktować, co ma robić? Gdzie był teraz Arai?
Może powinna oficjalnie zawrzeć z nim sojusz i uznać go za suzerena? Jakie były
wady lub zalety takiego posunięcia?
Bardzo spoważniałaś rzekł medyk. Czy mogę zapytać, co tak zajmuje twe
myśli? Spróbuj się nie martwić.
Muszę postanowić, co mam robić odpowiedziała.
Namawiam, abyś nie robiła nic, dopóki nie będziesz silniejsza. Nadchodzi zima.
Musisz odpoczywać, dobrze się odżywiać i bardzo uważać, by się nie przeziębić.
I muszę scalić swoje ziemie, pomyślała, nawiązać łączność z Sugitą Hiroki w
Maruyamie, aby go powiadomić, że zamierzam upomnieć się o swój spadek, a także
zdobyć
pieniądze i żywność dla swych poddanych. Ale nie powiedziała tego głośno.
Odzyskawszy siły, zajęła się domem, który chciała doprowadzić do porządku
przed nadejściem śniegów. Wszystkie tkaniny zostały wyprane, położono nowe
maty, naprawiono drzwi i parawany, wymieniono dachówki i kafle. Ogród odzyskał
urodę. Nie miała pieniędzy, by zapłacić za to wszystko, znalazła jednak chętnych do
pracy za obietnicę wynagrodzenia na wiosnę, ponadto co dzień uczyła się zaskarbiać
sobie ich wierność spojrzeniem lub dobrym słowem.
Przeniosła się do pokojów ojca i nareszcie zyskała nieograniczony dostęp do jego
ksiąg. Całymi godzinami ćwiczyła się w czytaniu i pisaniu, aż Shizuka, obawiając się
o jej zdrowie, przyprowadzała jej Hanę dla rozrywki. Wówczas Kaede bawiła się z
siostrzyczką, ucząc ją czytać i używać pędzla jak mężczyzna. Pod surowym okiem
Shizuki Hana utraciła trochę poprzedniej dzikości i okazała się równie żądna wiedzy
jak Kaede.
Obydwie powinnyśmy były urodzić się jako chłopcy westchnęła Kaede.
Wtedy ojciec byłby z nas dumny dodała Hana, która w skupieniu kreśliła znaki,
przygryzając język.
Kaede nie odpowiedziała. Nigdy nie mówiła o ojcu i starała się o nim nie myśleć.
Prawdę mówiąc, nie potrafiła już odróżnić realnych wydarzeń, poprzedzających jego
śmierć, od swych pózniejszych chorobliwych majaczeń. Nie chciała o nic pytać
Shizuki i Kondo, obawiając się, co może usłyszeć. Była w świątyni, odprawiła żałobny
rytuał i zamówiła piękny, rzezbiony kamień na grób ojca, jednak nadal lękała się jego
ducha, który unosił się w czerwonej mgle jej gorączki. Choć pocieszała się myślą, że
nie zrobiła nic złego, nie umiała go wspominać bez ukłucia wstydu, który skrywała za
zasłoną gniewu.
Będzie mi bardziej pomocny martwy niż żywy, uznała wreszcie i rozgłosiła, że
wraca do nazwiska Shirakawa, gdyż z woli ojca jest jego spadkobierczynią i zamierza
pozostać w rodzinnym domu. Kiedy po stosownym okresie żałoby wrócił Shoji i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
