|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
mi się nie podobał. Do końca życia będę żałowała, że dałam
się namówić. Marchandowie to przyzwoici ludzie. Narazi
łam ich na spore nieprzyjemności. Dopilnuję, żeby nie
musieli przez to przechodzić po raz wtóry. Musimy ich
zostawić w spokoju.
- Musimy? - Eugene parsknął śmiechem. - A jak do
pniemy swego, jeśli ich z tego wyłączymy?
- Ostrzegam cię. Jeżeli opublikujesz zdjęcia, zwołam
konferencję prasową i opowiem ze szczegółami, jak pro
wadziłeś kampanię wyborczą prezydenta Piersona.
- Skąd weźmiesz dowody?
- Lubię porządek. Zachowałam kopie faksów z twoimi
instrukcjami. Chętnie udostępnię je dziennikarzom. Z tych
dokumentów jasno wynika, kto pociągał za sznurki. Wszy
stkie ślady prowadzą do ciebie.
- Wystąpiłabyś przeciwko
szefowi?
- Tak nisko upadłam, że nie mam już nic do stracenia.
- Dziewczyno, nie rób mi tego - odrzekł Eugene pła
czliwym tonem, którego Beth nie znosiła. - Przypomnij
sobie, po co to wszystko robisz. Masz swój cel. Chcesz
zrezygnować? Pozwól mi zrealizować nowy plan. Obiecu
ję, że wszystko ułoży się po twojej myśli. Jestem pewny.
- Na tym świecie nie ma nic pewnego. Czas wycofać
się z gry. Zostaw Marchanda w spokoju.
- Beth, gramy w jednej drużynie. Pamiętaj o na
grodzie. Zwycięstwo jest w zasięgu ręki - przekonywał
Eugene.
- Myli się pan - niespodziewanie rozległ się znajomy
baryton. - To klęska.
Oboje spojrzeli ku otwartym drzwiom salonu. Beth nie
wierzyła własnym oczom. Mrugała powiekami. Odetchnę
ła głęboko i patrzyła na przybysza jak urzeczona. Reese
miał potargane włosy. Piwne oczy płonęły gniewem,
a szczęki były mocno zaciśnięte. Marchand samym wyglą
dem budził lęk i respekt. Beth wiedziała, że jest porywczy,
ale zazwyczaj panował nad sobą. Teraz miała wrażenie, że
lada chwila w ataku wściekłości zdemoluje cały dom.
W głębi ducha przyznała, że nadal kocha tego furiata do
szaleństwa.
- Pan Reese Marchand - mruknął Eugene.
- We własnej osobie - odparł mężczyzna. Nie patrzył
na Beth. Wszedł do salonu i stanął przed zaskoczonym
Amerykaninem. - Istotnie nazywam się Marchand. Proszę
to sobie dobrze zapamiętać. I zrobić tak, jak panu radzi ta
młoda dama - dodał, wskazując Beth.
- Chwileczkę. - Eugene nie dawał za wygraną. - Pro
ponuję układ korzystny dla pana i dla nas. Dogadamy się.
Reese ruchem dłoni nakazał Eugene'owi milczenie.
- Mniejsza z tym, kto będzie prezydentem Stanów
Zjednoczonych. Interesuje mnie wyłącznie dobro bliskich
mi ludzi. Nie dopuszczę, by nadal cierpieli. Oto moja rada.
Pańska podwładna sądzi, że może zadośćuczynić pokrzyw
dzonym, rezygnując z waszego planu. To dobry pomysł.
W przeciwnym razie wystąpię przeciwko panu razem z tą
dziewczyną. Zamierzam bronić do upadłego spokoju mojej
rodziny.
- To blef, co?
- Chce pan to sprawdzić? Proszę pamiętać, że koszta
pomyłki mogą być wysokie. Jeden fałszywy krok i pańską
karierę oraz reelekcję Piersona diabli wezmą. Zamiast ryzy
kować, lepiej spakować walizki i wrócić do Waszyngtonu.
Eugene mierzył wzrokiem Reese'a i Beth. Z każdą
chwilą rosło jego zakłopotanie. Nie umiał podjąć decyzji.
- Ty bękarcie! - rzucił z wściekłością.
- Pudło! - odparł spokojnie Marchand, chwytając
Amerykanina za kołnierz.
- Puść mnie, ty skur...
Pięść młodego mężczyzny wylądowała na szczęce Eu-
gene^, który wrzasnął z bólu.
- Co pan chciał powiedzieć? - zapytał ponuro Reese.
- Dobrze, poddaję się, Marchand. Nie będę się upierać.
- Słuszna decyzja - pochwalił go Reese. Puścił koł
nierz jedwabnej koszuli i pchnął szefa Beth ku drzwiom.
Eugene wyszedł natychmiast, przeklinając własną głupotę
i lekkomyślność. Marchand odprowadził go wzrokiem.
Nagle poczuł wielkie zmęczenie.
-
Reese?
Odwrócił się i w milczeniu spoglądał na pobladłą Beth,
która zbierała siły do ostatniej rozmowy.
- Nie masz powodu do obaw. Eugene będzie trzymać
język za zębami - powiedziała i odwróciła się, chcąc
odejść. Uniosła dumnie głowę.
- Zaczekaj - rzucił niecierpliwie, idąc za nią do drzwi.
- Dlaczego wyjechałaś z Chateau Beaumont bez pożegna
nia? Po co opowiedziałaś szefowi te wszystkie bzdury?
Znowu kłamałaś!
- Mniejsza z tym - odparła, nie odwracając głowy. -
Liczy się jedynie to, że twoja rodzina nie zostanie już
wciągnięta w żadne brudne machinacje. Teraz możesz
o mnie zapomnieć.
Ruszyła ku drzwiom, ale Reese położył jej dłoń na
ramieniu. Musiała się zatrzymać. W ten sposób dał jej do
zrozumienia, że jeszcze nie wszystko między nimi skoń
czone. Odwróciła się i popatrzyła w piwne oczy. Wyczyta
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
