|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
widzieliście...
- Zgadza siÄ™. ParÄ™ razy - przytaknÄ…Å‚ sucho Raoul. - I niestety,
mówiąc krótko, nie zaiskrzyło. Rozumiesz, co mam na myśli, prawda?
- Ja?
- Wczoraj moi koledzy omal nie wylezli ze skóry, żeby cię
poderwać. No i co? Umówiłaś się z którymś z nich? Przecież nie są
garbaci, prawda?
Fakt. Dziś nawet nie pamiętała dobrze ich twarzy. Co innego Raoul!
Mój Boże! Kiedy Raoul całował, jej serce, dusza, ciało, wszystko,
absolutnie wszystko pragnęło do niego należeć! I było to uczucie
silniejsze od wspomnienia o biednym Toddzie, od świadomości, że
Raoul, przynajmniej oficjalnie, należy do innej kobiety! Raoul... Nagle do
Lee dotarło, że koncentrując się na uczuciach Sophie, nie zastanawia się
wcale, co przeżywa oficjalny narzeczony księżniczki. A przecież
pona
ous
l
a
d
an
sc
nietrudno odgadnąć, co mogło dziać się w duszy księcia. Przytoczony
przez niego przykład wcale nie dotyczył kolegów, usiłujących poderwać
Lee. O, nie! To on sam zabiegał o względy Sophie, i nic z tego nie
wyszło. Z weekendem w Zermatt łączył wielkie nadzieje. Audził się, że
może w końcu w Sophie coś się obudzi... A tu przyjeżdża Lee Gresham i
dobija go, waląc prosto z mostu, że Sophie jest przerażona perspektywą
ślubu. No, tak! I Raoul, żeby odreagować, pozwolił sobie na małą chwilę
zapomnienia w kuchni Rogera...
Lee czuła, że opada na dno rozpaczy. Zawiodła wszystkich, i
Sophie, i Raoula. A na domiar złego uzmysłowiła sobie, że książę
zaczyna znaczyć dla niej niebezpiecznie dużo. W jej skołatanej głowie
pojawiło się znów jedno, jedyne logiczne rozwiązanie. Dworzec. Pociąg.
- Raoul, powiedziałam ci całą prawdę. Starałam się być wobec
ciebie uczciwa. Teraz jednak pozwól, że pojadę już na stację. Zgoda?
- A co powiesz Sophie? - spytał po chwili.
- Prawdę. Nawet jeśli ucierpi na tym nasza przyjazń. Powiem jej...
tak, powiem jej, że nie wolno mi wkraczać między was.
- A powiesz jej o tym, co zdarzyło się w kuchni? Fiołkowe oczy
spojrzały na niego ze zdumieniem.
- A co takiego się zdarzyło, Wasza Wysokość?
pona
ous
l
a
d
an
sc
ROZDZIAA SZÓSTY
Ta dziewczyna jest jednak niezłym graczem, pomyślał z
rozbawieniem Raoul, po czym, odczekawszy dla efektu parÄ™ sekund,
oznajmił:
- Lee, doceniam twoją szczerość. W tej sytuacji czuję się
zobowiązany dołożyć wszelkich starań, by zapobiec jakimkolwiek
zgrzytom między tobą a Sophie.
- O jakich staraniach mówisz? Czy nie można po prostu zostawić
wszystkiego, tak jak jest?
- Niestety, chyba nie.
- Ale dlaczego? - W głosie Lee słychać było prawdziwą rozpacz. -
Powiem Sophie, że załamałam się i kiedy poszliście w góry, uciekłam.
Przecież naprawdę chciałam tak zrobić. Sophie nie będzie się na mnie
gniewać. Ona zdaje sobie sprawę, że jej plan był bardzo ryzykowny.
Proszę, Raoul, naprawdę nie ma sensu komplikować wszystkiego jeszcze
bardziej! Przecież...
- Posłuchaj, Lee! - przerwał stanowczym głosem. - Powiedziałaś, że
Sophie nie chce tego ślubu, prawda? A znasz ją od lat i nie ma powodu,
żebym ci nie wierzył. Teraz twierdzisz, że mam siedzieć z założonymi
rękami i spokojnie czekać na dzień, kiedy poprowadzę Sophie do ołtarza,
w pełni świadomy, że unieszczęśliwiam ją na całe życie! Nie, Lee, taką
kanalią to ja nie jestem! Zlubu nie będzie, ale jednocześnie trzeba działać,
pona
ous
l
a
d
an
sc
bo, niestety, życie arystokratów jest bardziej skomplikowane, niż myślisz.
- Co chcesz zrobić? - spytała Lee ledwo dosłyszalnym szeptem.
- Zrealizować plan Sophie, w nieco bogatszej wersji. Spędzimy
razem resztę weekendu, nie ukrywając się przed światem. Paparazzi będą
w siódmym niebie, od lat starali się upolować mnie z jakąś tajemniczą
blondynką czy brunetką. Gwarantuję, że najpózniej w niedzielę
wieczorem ojciec Sophie zadzwoni do mego ojca, domagajÄ…c siÄ™
wyjaśnień. No i zagotuje się!
- Ale po co, Raoul?
- Po to, aby Sophie nie musiała wychodzić za mnie za mąż i
jednocześnie nie naruszyła żadnych reguł, obowiązujących, hm, w
naszym środowisku. Chyba nie masz zamiaru się wycofać, Lee? Przecież
tego chciała twoja przyjaciółka i za to będzie ci dozgonnie wdzięczna. Jej
plan wcale nie był idiotyczny. Popełniła tylko jeden błąd. Przysłała
niewłaściwą kobietę.
- Niewłaściwą?
- A tak. Kobietę, której brak konsekwencji. Na szczęście biorę
sprawy w swoje ręce.
Przez kilka minut Lee krążyła po pokoju, układając sobie wszystko
w głowie.
- Raoul - odezwała się po chwili. - Czy zdajesz sobie sprawę, że
zrobisz swoim rodzicom ogromną przykrość?
- Owszem. Ale teraz mam inne priorytety.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
