|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
jej stać się częścią samego siebie. I właśnie zaczynał podejrzewać, że nie
będzie potrafił już bez niej żyć.
W ciągu dwóch tygodni, jakie nastąpiły po oficjalnym zerwaniu z
Matthew - chociaż w głębi ducha musiała przyznać, że nie można zerwać
związku, który nigdy nie istniał - Rita robiła wszystko, by unikać
doktora. Zamieniła się nawet na dyżury z pielęgniarkami z innych
oddziałów - chociaż przez to trafiała w miejsca, gdzie niekoniecznie
chciałaby się znaleźć, na przykład na oddział noworodków. Widok
niemowląt przypominał jej, co wkrótce może czekać ją samą z powodu
jej nieostrożności. Na szczęście wkrótce, się przekonała, że jej obawy
były bezpodstawne. Dziwne, lecz w tym momencie oprócz ulgi poczuła
też coś w rodzaju smutku.
Powtarzała sobie, że to szaleństwo, lecz z jakiegoś powodu myśl o
urodzeniu dziecka Matthew Graysona wcale nie wydawała się jej
nieprzyjemna. Oczywiście byłoby wspaniale, gdyby ojciec zechciał
dzielić z nią obowiązki rodzicielskie, przypomniała sobie brutalnie - co
nie było możliwe, ponieważ znudził się nią zaraz po pierwszej wspólnie
spędzonej nocy.
Po dwóch tygodniach doszła do wniosku, że odsuwa jedynie w czasie
nieuniknione. Dopóki nie zmieni oddziału albo szpitala, nie zdoła uciec
przed doktorem Graysonem. A skoro nie zamierza się nigdzie przenosić,
musi zaakceptować jego obecność.
Musi stawić czoło świadomości, że oddała swoje serce człowiekowi,
który nigdy nie zdoła docenić, co to znaczy. I musi następnym razem być
Anula & polgara
ostrożniejsza. Niemożliwe, pomyślała, kiedy niespodziewanie
uświadomiła sobie to pewnego dnia pod koniec kwietnia. Czy naprawdę
sprawy tak właśnie się przedstawiają? Czy rzeczywiście zakochała się w
strasznym doktorze Graysonie?
Zastanawiała się nad tym przez chwilę, popijając przedpołudniową
kawę w szpitalnej kafeterii i patrząc na śnieżycę, która rozszalała się za
oknem. Z trudem udało się jej dotrzeć do pracy, a prognozy podawały,
że po południu ma być jeszcze gorzej. Taka jednak była wiosna w Nowej
Anglii: ciepła i słoneczna jednego dnia, a następnego śnieżna i zimna. I
zawsze nieprzewidywalna.
Zupełnie jak doktor Grayson, pomyślała Rita.
Więc się w nim zakochała?
Stojąc tak, przyznała sama przed sobą, że to możliwe.
Kochała doktora Graysona. Oddała serce człowiekowi, który go wcale
nie chciał. Potwór, pomyślała. Wszyscy zawsze to powtarzali.
Natychmiast jednak to cofnęła. W głębi ducha wiedziała, że Matthew
wcale nie jest potworem. Inaczej nigdy by się w nim nie zakochała.
Tamtego wieczoru nie zachowywał się jak potwór: był czuły, delikatny,
namiętny. Więc dlaczego w pewnym momencie zamknął się w sobie?
Rita postanowiła się nad tym nie zastanawiać. Nie będzie myśleć o
nim ani o tym, co się wydarzyło. Musi o tym zapomnieć i zacząć żyć na
nowo.
Wracała na swoje stanowisko z przeczuciem, że zdarzy się coś złego -
może z przyczyny burzliwej pogody, a może z powodu własnych
wzburzonych emocji. I rzeczywiście, kiedy zerknęła do swojej
przegródki, zobaczyła przewiązaną złotą wstążeczką - nie paczuszkę tym
razem, lecz herbacianą różę.
Z ociąganiem sięgnęła po kwiat i głęboko wciągnęła silny, niemal
narkotyzujący zapach. Z powodu złotej wstążki wiedziała, że to kolejny
dar od tajemniczego nieznajomego. Czemu jednak dostała go właśnie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
