|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wzięto 38 oficerów, 28 oficerów
młodszych, 1477 żołnierzy. Nie
mniej jak 350 oficerów zostało
zabitych. W okolicy Dubna wzięto
do niewoli 500 oficerów, 5500
szeregowych, a przy likwidacji
grupy gen. Andersa - 2
generałów, 3 pułkowników, 50
oficerów i 1000 szeregowych. Pod
Włodzimierzem Wołyńskim
radziecka brygada czołgów miała
wziąć 1500 oficerów i 1200
żołnierzy. W okolicach Lublina
3000 oficerów..., ogółem 12
generałów, 8000 oficerów i
230.jjj żołnierzy.
.rp
("Krasnaja Zwiezda"
nr 210
z 17 września 1940 r.)
.rp
.tc
...50 lat pózniej
.tc
W 50 rocznicę umów
niemiecko_radzieckich
Oświadczenie Sejmu
50 lat temu, 23 sierpnia 1939
r. podpisano w Moskwie pakt
pomiędzy ZSRR a Niemcami, znany
pózniej jako pakt
Ribbentrop_Mołotow. Składał się
on z dwóch części: jawnej,
będącej układem o nieagresji
oraz tajnego protokółu
dodatkowego, który w istocie
rzeczy był agresywną umową
wyrażającą wolę obu stron oraz
wzajemne przyzwolenie na zabór
części terytorium państw
trzecich, a nawet na likwidację
ich suwerenności. Obie
zawierające układ strony były
świadome tego, że jego
realizacja musiała prowadzić do
zastosowania siły lub grozby jej
użycia. Pakt Ribbentrop_Mołotow
był więc nie tylko haniebny z
moralnego punktu widzenia, ale
też sprzeczny z podstawowymi
zasadami prawa międzynarodowego
i w związku z tym od samego
początku nieważny i niebyły.
Tragicznych skutków podpisania
tego paktu doświadczyły wkrótce
na sobie najpierw Polska, a
potem inne ówcześnie istniejące
pańLstwa Europy Zrodkowej. Pakt
Ribbentrop_Mołotow pozostanie na
zawsze na kartach historii
powszechnej jako przykład
imperialnego myślenia i tajnej
dyplomacji, przykład pogardy dla
praw narodów słabszych. Dlatego
też Sejm PRL wyraża nadzieję, że
najwyższe przedstawicielstwo
polityczne narodów, w imieniu
których - choć nie pytając ich o
zdanie - pakt ten podpisano,
potępią go, a także uznają za
nieważny z punktu widzenia prawa
od samego początku. Po II wojnie
światowej ukształtował się w
Europie układ granic, którego
nikt nie może podważyć. Uważamy,
iż dokonanie politycznego
rozrachunku z przeszłością
ugruntuje pozycję prawa, leży w
interesie naszych narodów,
pokoju i przyszłości Europy.
.rp
("Rzeczpospolita" nr 196
z 24 sierpnia 1989 r.)
.rp
Rozjaśnić
"białe plamy".
Dyskusja przeprowadzona
w redakcji
"Mieżdunarodnaja %7łyzń".
Pytanie redakcji i wypowiedz
Aleksieja Narocznickiego
z Instytutu Historii ZSRR,
członka Akademii Nauk ZSRR
- W radzieckich kołach
naukowych słusznie poddawano
krytyce pogląd sformułowany
przez ludowego komisarza spraw
zagranicznych Wiaczesława
Mołotowa w przemówieniu na sesji
Rady Najwyższej ZSRR 31
pazdziernika 1939 r., w którym
zawarł on z gruntu błędną
interpretację sprawy losów
państwa polskiego. Stawiając na
jednej płaszczyznie
antyradziecką politykę kół
reakcyjnych w Polsce i losy
państwa polskiego, w istocie
rzeczy postawił on znak równości
między nimi; w jaskrawej
sprzeczności z podstawowymi
tezami leninowskiej nauki o
kwestii narodowej i wbrew
prawdzie historycznej twierdził:
"Polskie koła rządzące często
chełpiły się "trwałością" swego
państwa i "siłą" swego wojska.
Wystarczyło jednak krótkie
uderzenie w Polskę ze strony
armii niemieckiej, a następnie
Czerwonej Armii, aby nic nie
zostało z tego "pokracznego
tworu Traktatu Wersalskiego".
Dzisiaj, kiedy trwają poważne
prace krytyczne we wszystkich
dziedzinach, w tym także w
dziedzinie rewizji ocen pewnych
wydarzeń historycznych, są
wszelkie podstawy, aby
bezstronnie ocenić również tego
rodzaju wypowiedzi ówczesnego
kierownictwa naszego kraju,
ponieważ były one podyktowane
względami czysto
koniunkturalnymi i pozostawały w
głębokiej sprzeczności z
zasadami leninowskiej polityki
zagranicznej, z faktami
historycznymi, ze zdrowym
rozsądkiem. Wreszcie, miały one
wobec Polski jako państwa z
gruntu niesprawiedliwy charakter.
A. Narocznicki: Po dzień
dzisiejszy słowa te są w Polsce
odczuwane nadzwyczaj boleśnie,
ale my ich nie podzielamy i
uważamy, że są one skutkiem
naleciałości wojny 1920 roku, a
także wynikiem słabej znajomości
istoty sprawy. Być może, swoją
rolę odegrała w tym również
odmowa ze strony rządu polskiego
udzielenia zgody na przejście
przez terytorium kraju wojsk
radzieckich w celu odparcia
agresji. Nawiasem mówiąc, na
posiedzeniach komisji polscy
historycy podkreślali celowość
podjęcia takiego kroku dla
organizacji zbiorowego
przeciwstawienia się faszyzmowi.
W żadnej mierze nie
usprawiedliwia to Mołotowa.
Tak rozpczęła się wojna.
Artykuł w "Prawdzie".
Historycy i politolodzy na
Zachodzie utrzymują, iż
jednocześnie z układem o
nieagresji podpisano jakieś
"tajne protokoły". W archiwach
radzieckich dokumentów takich
nie odnaleziono. Ich oryginałów
nie ma widocznie również w
archiwach zachodnich i w ogóle
nigdzie. Pojawiające się w
różnych publikacjach kopie z
fotokopii sprawiają nader
wątpliwe wrażenie. Badacze
radzieccy nieraz zwracali uwagę,
że na powstające z związku z tym
wątpliwości brak na razie
odpowiedzi. Doktor nauk
historycznych W. Falin wskazywał
niedawno, że o "tajnych
protokołach" nie wspominał ani
sam Hitler, który zazwyczaj
upowszechniał wszelkie dokumenty
mogące oczernić każdą z
kolejnych ofiar swej agresji,
ani główny uczestnik rozmów w
Moskwie Ribbentrop, dla którego
w sposób oczywisty byłoby
wygodne posłużenie się
"protokołami w obronie własnej"
na procesie norymberskim.
Wojna rozpoczęła się 1
września. Wojska niemieckie
przekroczyły granicę Polski i
zaczęły ofensywę na całym
froncie. Naród polski i
żołnierze polscy zdecydowanie
stanęli w obronie ojczyzny.
Przejawili postawę patriotyczną,
antyfaszystowską. Opór, jaki
stawił agresorowi naród sprawił,
że również ówczesny rząd polski
musiał przyjąć koncepcję
przeciwstawienia się faszyzmowi.
Mimo bohaterskiego oporu
polskich żołnierzy i oficerów,
liczebna i techniczna przewaga
armii niemieckiej dała o sobie
znać.
Aż do połowy września rząd
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
