|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
powtórzyło.
Mason milczał. Nie odważyła się na niego spojrzeć.
Mów tylko za siebie, Hallie rzekł wreszcie ale
nie za mnie. Utrzymujesz zatem, że nic wtedy nie czułaś?
Tak odrzekła głucho.
Jesteś obrzydliwą małą kłamczucha. Jego głos
brzmiał teraz twardo. Nie wiem, do czego potrzebna ci ta
gra, ale na taką bzdurę się nie nabiorę. Ciągle powtarzasz, że
nie jesteś dzieckiem. Jeśli więc kiedyś zdecydujesz się nie
mówić więcej takich rzeczy jak przed chwilą, daj mi znać.
Przez moment słyszała jeszcze jego kroki. Odczekała, aż
zniknął, po czym podniosła kamień i z pasją rzuciła nim w
przeciwległą ścianę skalną.
Resztę dni schodzili sobie z drogi. Rozmawiał z nią tylko
wtedy, kiedy już naprawdę nie dało się tego uniknąć. W
gruncie rzeczy powinna była gratulować sobie, że znalazła
w sobie dość siły, by poskromić własne głupie
882
serce i dać to do zrozumienia Masonowi. A przecież było jej
z tym coraz gorzej.
Gdy wrócili do Springdale, próbowała otrząsnąć się z
przygnębienia. Wesoło obchodziła ponowne spotkanie z
Ann, pojechała z Sonnym do kina w Cedar City. Musiała też
z powrotem doprowadzić do ładu biuro Julie. Z Masonem
nie spotkała się twarzą w twarz, nie była więc zbyt
zaskoczona, gdy Sandra powiedziała jej, że wyjechał
Musiał coś omówić ze swym wydawcą wyjaśniła
nie pytana. Nie mam pojęcia, kiedy wróci.
Mnie to obojętne, myślała Hallie z goryczą.
Dave i ja mamy coś do załatwienia w Las Vegas
rzekła któregoś dnia Sandra. Spędzimy tam weekend.
Miałabyś może ochotę z nami pojechać?
Wahała się przez moment, zaraz jednak rozjaśniła się.
Chętnie. Nie byłam tam od miesięcy, a już dawno
przyrzekłam przyjaciółce, że ją odwiedzę.
Co prawda obawiała się trochę tej wizyty w Las Vegas.
Miała bolesne wspomnienia z tego miasta, lękała się też
ewentualnego spotkania z Terrym.
W Las Vegas kazała się wysadzić przed swym starym
mieszkaniem. Dzwoniła kilka razy, lecz dopiero w dobrą
chwilę potem ukazała się w szparze drzwi zaspana twarz
Marli.
Cześć, Marla rzekła uradowana. Dalej całe dnie
spędzasz w łóżku? Jak się cieszę, że cię widzę!
Hallie dowiedziała się, że nowa współmieszkanka Marli
właśnie wyjechała.
Nie mogłaś wybrać lepszego momentu cieszyła się
Marla. Możesz tu nocować.
Cudownie uśmiechnęła się Hallie. Zresztą i tak
jutro wracamy.
Szkoda biadała Marla. Dziś w nocy pracuję.
Może byś przyszła do kasyna? Mogłybyśmy wtedy pogadać.
83
Wiesz, że nie lubię tych wszystkich gier pieniężnych.
Nie mówiąc już o tym, że powinnam oszczędzać.
Nie musisz przecież grać. Można się tam też inaczej
zabawić. I to całkiem niezle, mówię ci. Przyjdz koło
dziewiątej, wtedy będę miała trochę czasu dla ciebie.
Obejrzysz kabaret, a jak zechcesz, możesz potańczyć.
Do kasyna poszła w towarzystwie Dave'a i Sandry. Był to
duży budynek, w którym znajdowały się dwie restauracje,
trzy bary i wiele pomieszczeń ze stołami gry. Po znakomitej
kolacji obejrzeli kabaret. Muzyka była owszem, niezła, ale
niektóre raczej mało wyszukane skecze wywołały rumieniec
na jej twarzy.
Jak to dobrze, że Mason mnie w tej chwili nie widzi,
pomyślała. I nagle zamieniła się w słup soli. Któż to jak nie
on podchodził właśnie do stolika, przy którym siedzieli?
Szok był tak wielki, że o mały włos nie skoczyła z miejsca.
Co z tobą, Hallie? zdziwił się Dave.
Mason tu idzie wyrzuciła z siebie gwałtownie.
Oczywiście spojrzał przez ramię Dave. Za-
dzwoniliśmy do niego, że tutaj może się z nami spotkać. Nic
jej nie mówiłaś, Sandro?
Sandra sprawiała wrażenie winnej.
Mason usiadł obok Hallie. Wyglądało na to, że jest w
świetnym humorze, lecz jego promienny uśmiech nie
potrafił rozjaśnić jej pochmurnej twarzy.
Miło cię spotkać, Hallie rzekł. Nawet wtedy,
gdy radość, jak się zdaje, nie jest obopólna. Wyjątkowo
pięknie dziś wyglądasz. Ta zieleń podkreśla kolor twych
oczu. Jego wzrok wędrował od jej twarzy poprzez szyję,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
