|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
mistrz Wojciech w Krakowie, podczas wielkiej zarazy w tym mieście,
zakończył swój żywot, podczas gdy czeski wdzierca trzymał
dziekanat. Tym sposobem piastował on dwie godności, które, zdawało
się, tym łatwiej doprowadzą go do biskupstwa, należnego mu z
wyboru kanoników, jednakże dojść do niego nie mógł, bo, z powodu
przeszkód stawianych przez cesarza, papież Grzegorz, przebywający
ze swym dworem w Awionionie, odmówił elektowi prowizji i polecił
wrócić do domu, ponieważ on, papież, dopóki nie zamieszka z
powrotem w Rzymie, nie chce rozporządzać biskupstwem
wrocławskim. Zaraz potem posłał do Wrocławia Mikołaja, biskupa
Majorki, z zakonu braci kaznodziejów125, aby objął zarząd biskupstwa
wrocławskiego i dla Stolicy Apostolskiej dochodził spuścizny po
zmarłym biskupie Przecławie. Gdy ów Mikołaj przybył do Wrocławia
z listami apostolskimi i zaczął domagać się należytego ich wykonania,
kapituła wrocławska, złożona z ludzi rozumnych i przezornych, nie
chciała go dopuścić do rządów biskupstwa, w obawie o utratę zamków
i zniweczenie dóbr kościelnych, weszła więc z nim w umowę, iż
corocznie, dopóki kościół wrocławski będzie pozbawiony pasterza,
będzie dawała kamerze apostolskiej osiem tysięcy florenów w złocie,
nadto zapłaci za spuściznę biskupią trzydzieści tysięcy florenów, dwa
tysiące za dwuletnią prokuratorię, przez tegoż biskupa nałożoną, i
tysiąc na przewiezienie tych pieniędzy. Co się też stało i wrocławianie
zapłacili jednorazowo do kamery apostolskiej ogółem trzydzieści trzy
tysiące florenów. Zaraz w roku następnym kapituła wrocławska
wysłała swego elekta do Rzymu, lecz papież Grzegorz znowu zwlekał
z prowizją.
Roku Pańskiego 1378, w niedzielę Laetare126, papież Grzegorz zszedł
ze świata. Kardynałowie, zebrani, podług zwyczaju, na konklawe, gdy
nikogo spomiędzy siebie - czy to z obawy przed Rzymianami, którzy
się domagali wyboru Rzymianina, czy z powodu niezgody, która się
między nich samych wkradła - wybrać nie chcieli, zgodnie wynieśli na
tron papieski wielebnego ojca Mikołaja, bi-
125
Mikołaj zwany Ziegenbock z Norymbergi, dominikanin, bp Majorki (1366-1377), bp
Lubeki (1377-1379), bp miśnieński (1379), zm. w 1392 r.
126
28 marca 1378. Grzegorz Xl zmarł 27 marca.
skupa Bari127, zarządzającego natenczas wicekancelarią Stolicy
Apostolskiej w imieniu wicekanclerza Piotra, kardynała
pampeluńskiego. Cały bowiem lud rzymski, od najmniejszego do
największego, wpadłszy z bronią w ręku do pałacu papieskiego, zaczął
pierwotnie z wrzaskiem domagać się wyboru na papieża Franciszka,
kardynała Zw. Piotra, grożąc, że w przeciwnym razie i kardynałowie i
wszyscy cudzoziemcy niezwłocznie będą zabici. Jeden z senatorów
doniósł kardynałom, że ludu w żaden sposób nie będzie można
uśmierzyć, jeżeli się nie obierze Rzymianina na papieża.
Kardynałowie, widząc siebie w niebezpieczeństwie śmierci, nie
wiedzieli jak śmierci uniknąć. Wtedy kardynał Robert z Genewy128,
zerwawszy z jednego ze sług swoich kaptur, z narażeniem własnego
życia wyszedł z konklawe i zaczął wołać: Niech żyje, niech żyje
papież Franciszek, kardynał Zw. Piotra!" Co usłyszawszy, lud
pochwycił owego Franciszka,
kardynała Zw. Piotra, i w przekonaniu, że go na papieża wybrano, z
wielką uroczystością zaniósł do ołtarza św. Piotra, a następnie
posadził na tronie papieskim. Gdy tym sposobem lud się uciszył i roz-
szedł się do domów, kardynał Franciszek, lubo wiedział, że nie jest
obrany, zgodził się, aby uspokoić wzburzenie ludu, uchodzić za
papieża do następnego dnia. Po uśmierzeniu zaburzeń ludowych,
kardynałowie ogłosili wybór biskupa Bari na wikariusza
apostolskiego, i w dzień Zmartwychwstania Pańskiego129, podług
zwyczaju, koronowali go na papieża, następnie zaś razem z nim,
poprzedzeni procesjonalnie przez Rzymian, dla których była to wielka
uroczystość, pojechali do Z w. Jana na Lateranie, gdzie zabawili jedną
godzinę, po czym powrócili do Zw. Piotra i doprowadzili go aż do
pałacu papieskiego. Kiedy tak wybrany papież Urban, zaczął
przyganiać chciwości kardynałów i kazał ograniczyć wielką ilość
posiadanych przez nich beneficjów, a w niedzielę Quasi modo
geniti"130 wystąpił przeciwko nim i duchowieństwu kurii rzymskiej z
kazaniem głównie
127
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
