|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przed oczami Kelly stanęła sterta pościeli czekająca w domu
na wypranie.
- Niestety, tak.
- W czwartek przyjeżdża do nas urolog. Jeśli chcesz, to
zapiszę was na wizytę.
Na samą myśl o tym, że córce może coś dolegać, Kelly
poczuła strach. Jednak im prędzej pozna prawdę, tym lepiej.
- Byłabym ci wdzięczna.
- No to załatwione - oświadczył ze wzrokiem utkwionym w
błękitne niebo. - I pomyśleć, że dwa dni temu szalała tu burza.
- Właśnie. Miałam ci podziękować za wstawienie okna. Jak
udało ci się tak błyskawicznie to zorganizować?
Uśmiechnął się po szelmowsku.
- Czasem opłaca się być lekarzem w małym miasteczku...
- To dlatego nie przenosisz się do większego ośrodka?
- Nie. Podoba mi się różnorodność pracy lekarza rodzinnego,
choć czasem rzeczywiście korci mnie, żebyśmy mogli tu
zajmować się też poważniejszymi przypadkami. Z drugiej
strony jednak stanowiłoby to dodatkowe obciążenie, a i tak
mamy dużo pracy. System odsyłania pacjentów do większych
szpitali sprawdza się zresztą znakomicie. Jeszcze się nie
zdarzyło, żeby ktoś zmarł z powodu zbyt póznego udzielenia
pomocy.
- A propos odsyłania pacjentów. Jak się ma pan Cranston?
- Lepiej, ale stan jest nadal poważny. Usunięto mu śledzionę,
ale nerki nie zostały uszkodzone. Miał szczęście.
- Podobnie jak ten chłopak, którego ukąsił grzechotnik.
Nienawidzę węży! - Kelly wzdrygnęła się. - Nigdy nie
pozwoliłabym Carlie trzymać takiego gada w domu, nawet
gdyby mnie błagała na kolanach.
Dziewczynka właśnie przetarła zaspane oczy.
- Na co mi nie pozwolisz?
- Na trzymanie węża w domu.
RS
107
- Nie szkodzi. I tak wolę psa, takiego jak Percy. Kelly
uśmiechnęła się w duchu. Mała ma refleks.
Kątem oka zobaczyła jezdzca na koniu. W ich kierunku
zbliżał się właściciel rancza.
- Jak tam piknik? - spytał, gdy podjechał bliżej.
- Zwietnie.
Zeskoczył na ziemię i czule poklepał zwierzę po karku.
- Pomyślałem, że córeczka może się trochę nudzić, więc
osiodłałem jej Betsy.
Carlie wpatrywała się w konia szeroko otwartymi oczami.
- Mogę się przejechać? - spytała z niedowierzaniem.
- Oczywiście. Przepraszam, że znowu muszę zostawić was
samych, ale zwalił mi się kawał ogrodzenia i muszę go
podnieść, zanim krowy wybiorą wolność.
- Może powinniśmy już jechać... - Kelly nie chciała sprawiać
kłopotu.
- Ależ skąd. Zostańcie tak długo, jak chcecie. Gdybym nie
wrócił na czas, Ben wie, gdzie odprowadzić konia.
Nie zwlekając, Ben posadził Carlie w siodle.
- Trzymaj się mocno grzywy - polecił. - Chcesz się przejść z
nami? - zapytał Kelly.
- Nie. Zaczekam tutaj.
Chwycił koma za uzdę i poprowadził przez łąkę. Po chwili
zniknęli za zaroślami. Kiedy kilka minut pózniej pojawili się
znowu, Ben też siedział na koniu, trzymając zachwyconą Carlie
przed sobą.
- Szybciej, proszę, szybciej - chichotała mała. Przyglądając
się tej scenie, Kelly zrozumiała w końcu to, co
dziewczynka instynktownie czuła od samego początku.
Nareszcie znalazły skarb, najprawdziwszy skarb na świecie.
Gdyby tylko udało jej się przekonać Bena, ile naprawdę jest
wart.
RS
108
ROZDZIAA DZIEWITY
Minął kolejny tydzień. Wizyta Carlie u urologa miała
względnie spokojny przebieg, choć cystoskopia nie przypadła
dziewczynce do gustu. Na szczęście zupełnie niespodziewanie
w gabinecie pojawił się Ben, którego widok od razu ją
pocieszył.
W końcu badania zostały zakończone i Kelly zaprowadziła
córeczkę do poczekalni, gdzie stało pudło z zabawkami dla
małych pacjentów. Sama wróciła porozmawiać z doktorem
Rothmanem, dobrodusznym panem dobiegającym
sześćdziesiątki.
- Z jednej strony mam dobrą wiadomość, bo nie stwierdziłem
żadnych anomalii. Proszę jej jeszcze zmierzyć poziom cukru, bo
czasem moczenie się towarzyszy ukrytej formie cukrzycy. Na
wszelki wypadek warto wyeliminować i taką możliwość.
Ben dodawał Kelly otuchy, delikatnie ściskając jej dłoń.
- Jednak skoro fizycznie dziecku nic nie dolega, musimy
poszukać przyczyn gdzie indziej. Mówi pani, że zdarza się to
tylko w nocy?
- Tak. I to od niedawna, bo odkąd nauczyła się korzystać z
nocnika, w ogóle nie miałyśmy tego rodzaju problemów. Czy
pan coś podejrzewa, doktorze? - spytała z lękiem.
- Trudno powiedzieć, ale właśnie zastanawialiśmy się z
Benem, czy dolegliwości Carlie nie występują na tle
psychicznym?
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
