|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
scandalous
pana i w pewnym momencie musiała się skończyć, a wtedy
z pewnością pchnąłby Jillian na stół, zdarł z niej ubranie
i wziął ją tak, by zyskać pełną satysfakcję.
Nie do takich uciech zmysłowych był przeznaczony ten
stół. Ostrożnie przesunął dłonie po jej zgrabnych poślad
kach w górę, by zatrzymać je na talii. Następnie łagodnie
ją odsunął i patrzył, jak jej spojrzenie odzyskuje ostrość,
a dłonie zsuwają się z jego szyi.
Siedzieli nieruchomo, a Seth się zastanawiał, czy powi
nien przeprosić Jillian. Pewnie oczekiwała przynajmniej
banalnego zapewnienia: Przepraszam, to się już nie po
wtórzy", ale, psiakrew, wcale nie było mu przykro.
- Zapomniałam o całowaniu.
Co takiego? Seth patrzył na nią kompletnie zdezorien
towany.
- O czym zapomniałaś?
- O całowaniu - powtórzyła. - To jedna z rzeczy, które
na mnie działają. Jak dobre wino albo szybki galop.
- Chcesz powiedzieć, że całowanie powinno się znalezć
na twojej liście namiętności?
- Niewykluczone. - Opuszkami palców dotknęła ust,
a następnie wyciągnęła rękę i tak samo dotknęła jego
warg. - Powinno także znalezć się na liście twoich umie
jętności.
- Tak uważasz?
- Zdecydowanie.
Dotknął jej dłoni i przytulił ją do policzka. Wtedy właś
nie wyczuł gładką obrączkę na jej palcu.
Zrozumiał, dlaczego nie powinien był całować Jil
lian. Wdowa po jego bracie nadal nosiła symbol związku
Anula & Irena
scandalous
z mężczyzną, który splamił świętość związku małżeńskie
go, a potem stracił życie.
- Nie powinienem był cię całować - powiedział krótko.
- Pójdę po resztę pudeł.
- Nie ma potrzeby - odparła.
- Przestałaś wierzyć, że je bezpiecznie przeniosę?
- Nie, Seth, nie w tym rzecz. ProszÄ™, nie odchodz. Wy
tłumacz mi przynajmniej, co się tutaj zdarzyło.
- Nie zawsze byłem wobec ciebie uczciwy - przyznał
spięty. - Jeśli chodzi o ciebie i o mnie.
- Chodzi ci o to... zauroczenie?
- Tak. Właśnie o to mi chodzi.
- Ach, tak. Ja też coś czułam, przez cały poprzedni ty
dzień. Wiem...
- Nie chodzi tylko o ostatni tydzień, Jillian. Miałaś pra
wo czuć się przy mnie niezręcznie. Od dłuższego czasu ten
pocałunek był nieuchronny.
Ona również miała powody, by być wstrząśnięta. Wpa
trywała się w niego wielkimi zielonymi oczami.
- A teraz... skoro się pocałowaliśmy... - Przełknęła śli
nę i zwilżyła usta. - Co dalej?
Seth się wyprostował, gotowy pójść po resztę pudeł, bez
względu na to, czy ich potrzebowała, czy nie.
- Dopóki nosisz obrączkę? Nic, Jillian. Zupełnie nic.
W tamto parne niedzielne popołudnie Seth nieco za
chwiał światem Jillian, ale jeden pocałunek niewiele zmie
nił w jej życiu.
Gdy wrócili do The Vines, Caroline uparła się, żeby po
dać w ogrodzie kawę i ciasto. Rachel wskoczyła na kolana
Anula & Irena
scandalous
Jillian i za nic nie chciała z nich zejść. Najwyrazniej nikt
nie dostrzegł, że Seth i Jillian starannie unikają kontaktu
wzrokowego.
Następnego dnia życie toczyło się jak gdyby nigdy nic.
Seth rozpoczął remont od najcięższych prac, gdyż przez
dwa dni winnica nie spodziewała się gości. Jillian zosta
wiła go samego. W razie potrzeby wiedział, gdzie jej szu
kać.
Rzecz jasna, taka potrzeba nie zaistniała.
I dobrze, powtórzyła sobie Jillian po raz setny we wtor
kowe popołudnie. Nie widziała Setha, więc nie musiała
się przejmować tym, że się zapomniała w chwili słabości.
Zresztą, miała dość roboty.
We wtorek po południu dla towarzystwa i moralnego
wsparcia zabrała Mercedes i pojechała w odwiedziny do
majątku Ashtonów. Spotkała tam siostry przyrodnie Pai-
ge oraz Megan, a także ich kuzynkę Charlotte, której nie
miała dotąd okazji poznać. Podczas wizyty wymienia
no uprzejmości, raczono się herbatą i dzielono bolączka
mi. Chociaż żadna ze stron nie osiągnęła nic konkretnego,
wreszcie nawiązały kontakt. I to bez prawnika!
W drodze do domu Mercedes i Jillian zgodnie uznały,
że to obiecujący początek.
Jillian skręciła na parking przed winnicą, a jej serce jak
zwykle szybciej zabiło, gdy ujrzała znajomą niebieską fur
gonetkę. Samochód stał przed salą degustacyjną. Jillian za
hamowała.
- Jak przebiega remont? - zainteresowała się Mercedes,
zajmująca miejsce dla pasażera.
- Niezle, jeśli pominąć gderanie Elego.
Anula & Irena
scandalous
- To dobrze. Jak na mój gust sytuacja wygląda dość dra
matycznie. Jeden wielki bałagan.
- Tak sądzisz? - Jillian popatrzyła uważnie i poczuła na
gły przypływ entuzjazmu. - Och, patrz, są okna!
Mercedes również się przyjrzała.
- Przykro mi, ale coś ci się pomyliło. To nie okna, tylko
wielkie dziury w murze.
- Skąd, to okna. Wielkie i łukowato zakończone, żeby
odzwierciedlać kształt i rozmiar naszych pierwszorzęd
nych butelek z winem.
- Chyba się przepracowałaś - mruknęła Mercedes. -
Mówisz tak, jak ja. To niepokojące. - Pokręciła głową i ot
worzyła drzwi samochodu. - Lepiej wybierz się na konną
przejażdżkę, może świeże powietrze ukoi twój umysł, prze
siąknięty reklamowymi sloganami.
Jillian uśmiechnęła się szeroko.
- Właśnie zamierzałam to zrobić - odparła.
Najpierw jednak musiała się przebrać i porozmawiać
z Anną. Siostry przyrodnie Jillian wydawały się życzliwe
i przyjacielskie, ale na wzmiankę o Annie i Jacku reagowały
wymownymi spojrzeniami. Ich przychylny nastrój znikał,
a w jego miejsce pojawiało się niewypowiedziane ostrze
żenie przed poruszaniem pewnych tematów. Najmłodszy
członek klanu Ashtonów nie miał szans na natychmiasto
wÄ… akceptacjÄ™ i uczciwe potraktowanie.
Zaparkowała i pospiesznie ruszyła na piętro budyn
ku. Przystanęła obok otwartych drzwi pokoju gościnnego.
Anna siedziała na środku podłogi, otoczona stertą ubrań
i akcesoriów dziecięcych. Na widok Jillian zrobiła wielkie
oczy.
Anula & Irena
scandalous
- Wróciłaś - powiedziała na powitanie.
- Cała i zdrowa. - Jillian ominęła stosik pluszaków
i przycupnęła na skraju łóżka. - Gdzie Jack?
- Twoi rodzice go rozpuszczają. - Anna rozprostowała
w dłoniach koszulkę i ponownie spojrzała na Jillian. - Nie
poszło tak, jak powinno, prawda?
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
