|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
KAPAACSTWA ?/26/ Wydaje się, że płeć żeńska nie jest przeszkodą w przyjęciu sakramentu kapłaństwa, bo: 1. Funkcja prorocka jest większa niż funkcja kapłana. Prorok bowiem jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a kapłanami, tak jak kapłan pośredniczy między Bogiem a ludem1. Otóż funkcje prorockie udzielane były niekiedy kobietom2. Tym bardziej może być im powierzona funkcja kapłańska. 2. Podobnie jak kapłaństwo, tak i przełożeństwo, męczeństwo i stan zakonny zawierają w sobie pewną wyższość. Otóż w Nowym Testamencie powierza się przełożeństwo kobietom, jak to ma miejsce z opatkami (przełożonymi klasztorów mniszek). A w Starym Testamencie, w Księdze Sędziów czytamy3, że Debora sprawowała nad Izraelem urząd sędziego. Podobnie męczeństwo czy stan zakonny 104 również przysługują kobietom. A więc i kapłaństwo. 3. Władza kapłańska mieści się w duszy. Lecz płeć nie jest w duszy. A więc odmienność płci nie może stanowić podstawy do jakiegoś odróżnienia, jeśli chodzi o przyjmowanie sakramentu kapłaństwa. Wbrew temu: 1. Apostoł pisze do Tymoteusza4: Nie pozwalam kobietom nauczać w Kościele ani przewodzić nad mężami". 2. Ponadto, wymaga się od wyświęconych, aby uprzednio już nosili tonsurę chociaż tonsura nie jest warunkiem ważności sakramentu. Otóż tonsura i golenie [głowy] nie przystoją kobiecie, jak to wynika z Listu do Koryntian5. A więc też święcenia kapłańskie. Odpowiedz: Do ważnego przyjęcia sakramentu potrzebne są pewne warunki, bez których nie można ważnie przyjąć sakramentu ani też łaski sakramentalnej. Są inne warunki wymagane nie jako niezbędne do ważności sakramentu, lecz jako nakazane przez prawo, aby sakrament przyjąć odpowiednio. Kto ich nie posiada, przyjmuje wprawdzie sakrament, ale nie osiąga łaski (skutku sakramentu). Należy więc powiedzieć, że płeć męska należy nie tylko do drugiej grupy warunków wymaganych do przyjęcia kapłaństwa, lecz także do pierwszej. Gdyby więc kobieta stała się przedmiotem wszystkich obrzędów związanych ze święceniami kapłańskimi, nie otrzymałaby sakramentu kapłaństwa. Ponieważ sakrament jest znakiem tego, co się dokonuje w sakramencie, konieczne jest do jego ważności nie tylko to, co on sprawia, ale także znak tejże rzeczywistości, jak już powiedziano6. I tak do ważności sakramentu ostatniego namaszczenia musi być chory, aby zaznaczyć przez to potrzebę uzdrowienia. Otóż płeć żeńska nie może oznaczać jakiejś wyższości stopnia, gdyż kobieta jest w stanie uzależnienia. Nie może więc przyjmować sakramentu kapłaństwa. 105 Niektórzy twierdzili, że płeć męska jest warunkiem narzuconym przez prawo, a nie przez naturę sakramentu, bo w Dekretach jest mowa o diaconissa7 i o presbytera8, lecz w tych słowach diakonissą nazywano kobietę, spełniającą niektóre funkcje diakonalne, np. czytanie homilii w kościele9; zaś słowem presbytera oznaczano wdowy, ponieważ wyraz grecki presbytera ma to samo znaczenie co łacińskie senior10 [po polsku starszy]. Na 1. Proroctwo nie jest sakramentem, lecz darem Bożym. Nie zawiera ono w sobie symbolizmu, lecz jedynie rzeczywistość. Otóż rzeczowo dusza kobiety nie różni się od duszy mężczyzny. Niekiedy kobieta duchowo jest lepsza niż wielu mężczyzn. Toteż może ona otrzymać dar proroctwa lub inne podobne dary, ale nie może otrzymać sakramentu kapłaństwa. Stanowi to odpowiedz zarazem na drugą i trzecią trudność. O opatkach mówi się, że one nie piastują władzy zwykłej, lecz władzę delegowaną, a to z racji niebezpieczeństwa wynikającego z ewentualnego zamieszkiwania mężczyzn i kobiet. Co do Debory, to sprawowała ona tylko władzę doczesną a nie kapłańską, tak jak i obecnie mogą to czynić kobiety. Artykuł 2 CZY DZIECI ORAZ CI, CO NIE MAJ U%7łYWANIA ROZUMU, MOG OTRZYMA ZWICENIA? /27/ Wydaje się, że dzieci oraz ci, co nie posiadają używania rozumu, nie mogą przyjąć święceń, bo: 1. Jak wynika z tekstu Sentencji1, kanony wyzna czają wiek odpowiedni dla przyjmowania sakramentu kapłaństwa. Nie byłoby tak, gdyby dzieci mogły przyjmować ten sakrament. 2. Sakrament kapłaństwa jest zaszczytniejszy niż sakrament małżeństwa. Otóż dzieci i ci, którzy są pozbawieni używalności rozumu, nie mogą zawierać małżeństwa. 106 Nie mogą zatem również być dopuszczeni do święceń. 3. Do tego, kto dzierży władzę, należy także związana z nią działalność2. Otóż każda czynność związana z tym sakramentem wymaga używalności rozumu. Przeto i sama władza także tej używalności wymaga. Wbrew temu: 1. Pozwala się niekiedy 3 sprawować funkcje związane ze święceniami komuś, kto został wyświęcony przed wiekiem dojścia do używania rozumu, bez poddawania go ponownemu wyświęceniu. Nie byłoby to możliwe, gdyby święcenia te przyjęte w dziecięcym wieku nie były ważne. A zatem dziecko może otrzymać święcenia. 2. Dzieci mogą otrzymywać inne sakramenty wyciskające znamię, mianowicie chrzest i bierzmowanie. A więc mogą także przyjmować święcenia. Odpowiedz: Dzieciństwo oraz inne braki pozbawiające używania rozumu są przeszkodą do działania. Dlatego to wszystkie sakramenty, które wymagają działania ludzkiego od tych, którzy je przyjmują, jak pokuta, małżeństwo i inne tego rodzaju, nie mogą być udzielone osobom nie mającym używania rozumu. Lecz władze wlane, jak i władze przyrodzone są wcześniejsze od swych aktów, w przeciwieństwie do władz nabytych, które są wynikiem aktów. Ponieważ zaś brak jakiegoś rodzaju rzeczywistości pózniejszej nie usuwa rzeczywistości wcześniejszej, przeto wynika stąd, że wszystkie sakramenty, których natura nie wymaga aktu ze strony swojego podmiotu i przez które udzielana jest władza duchowa, mogą być przyjęte przez dzieci oraz przez osoby nie posiadające używania rozumu. Zastrzec trzeba, że cześć należna godności sakramentu wymaga dla dopuszczenia do święceń niższych wieku rozeznania, czego jednak nie nakazuje ani żąda prawo, ani natura sakramentu. Stąd gdy zachodzi konieczność lub jest nadzieja korzyści duchowych, dzieci przed wiekiem rozeznania mogą być bez grzechu dopuszczone do święceń niższych i otrzymują je rzeczywiście. Chociaż nie są w stanie spełniać powierzonych im funkcji, nabierają uzdolnienia do nich. 107 Jeśli chodzi o święcenia wyższe, wymaga się używania rozumu, zarówno przez uszanowanie dla sakramentu, jak i ze względu na łączący się z nim ślub czystości, a także ze względu na funkcje, których bezpośrednim przedmiotem są sakramenty. Lecz co do biskupstwa, które daje władzę nad ciałem mistycznym, to udzielenie go suponuje dokonanie aktu ze strony tego, któremu powierza się troskę pasterską. Tak więc sama natura konsekracji biskupiej wymaga od niego używania rozumu. Niektórzy autorzy twierdzą, że wszystkie święcenia wymagają ze swej natury używania rozumu. Jednakże ani rozum ani żaden autorytet nie usprawiedliwiają ich opinii. Na 1. Nie wszystko, co jest konieczne na mocy prawa, jest nim na mocy natury sakramentu, jak to wyżej wyłożono4. Na 2. Małżeństwo dokonywuje się aktem zgody wzajemnej, co nie może zaistnieć,
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet De minimis - o najmniejszych rzeczach. Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne. Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|