|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
do zjedzenia własnego syna. Zrozpaczony Harpagos zaczął spiskować z innymi medyjskimi
wielmożami. Swoim przywódcą spiskowcy uczynili młodego króla Persów. Persja zbuntowała
się i po trzyletniej wojnie Cyrus został władcą obu ludów. Czy bogowie kiedykolwiek bardziej
otwarcie wyjawili swoją wolę?
Przez chwilę Everard siedział spokojnie przy stole. Słyszał, jak w ogrodzie zimny jesienny
wiatr szeleści w koronach drzew.
Czy to prawda, a nie fantastyczna plotka? zapytał.
Odkąd przyłączyłem się do perskiego dworu, opowiadano mi o tym wielokrotnie. Sam król
poręczył za prawdziwość tej opowieści, podobnie jak Harpagos i inni, których to bezpośrednio
dotyczyło.
Lidyjczyk nie mógł kłamać, jeśli powoływał się na słowa swojego władcy; szlachetnie
urodzeni Persowie słynęli z prawdomówności, a przecież w całej swojej karierze w Patrolu
Everard nie słyszał niczego bardziej wiarygodnego. Była to historia opowiedziana przez
Herodota z niewielkimi zmianami powtórzona pózniej w Szah name* i było jasne, że jest
to typowy mit bohaterski. Niemal identyczne bajeczki opowiadano o Mojżeszu, Romulusie,
Zygfrydzie i o setce innych wielkich postaci historycznych czy legendarnych. Nic nie
wskazywało na to, że jest w tej opowieści choćby zdzbło prawdy, coś, co kazałoby wątpić, że
Cyrus wychował się po prostu w domu swojego ojca, z tytułu urodzenia został jego następcą i
zbuntował się ze zwykłych powodów.
Jednakże naoczni świadkowie potwierdzali prawdziwość tej historii!
Na pewno kryła się w tym jakaś tajemnica. Everard przypomniał sobie, po co tu przybył. Po
wyrażeniu stosownego zdumienia pokierował rozmową, tak by mógł w końcu powiedzieć:
Dotarły do mnie pogłoski, że szesnaście lat temu przybył do Pasargade pewien
cudzoziemiec. Ubrany był jak biedny pasterz, lecz okazał się magiem cudotwórcą. Mógł tutaj
umrzeć. Czy mój łaskawy gospodarz wie coś o tym?
Czekał w napięciu. Przeczuwał, że Keith Denison nie zginął z rąk jakiegoś opryszka i nie
skręcił karku ani też nie zakończył życia w podobny sposób. W takim przypadku Patrol
odnalazłby jego chronocykl. Ratownicy mogli przeczesać okolicę nie dość starannie, żeby
odnalezć Denisona, ale dlaczego ich detektory nie zdołały wykryć pojazdu czasu?
Manse przypuszczał, że wydarzyło się coś bardziej skomplikowanego. Gdyby Keith przeżył,
na pewno zszedłby z gór w doliny, gdzie istniała cywilizacja, wprawdzie prymitywna, lecz
zawsze cywilizacja.
Szesnaście lat temu? Krezus szarpnął brodę. Nie było mnie tu wtedy. Wiem, że w
tym kraju pojawiały się liczne wieszcze znaki, bo właśnie wtedy Cyrus zszedł z gór i jako
prawowity następca tronu został królem Anszanu. Nie, Meandrze, nic o tym nie wiem.
Pragnąłem odnalezć tego maga odrzekł Everard ponieważ pewna wyrocznia&
Możesz rozpytać się o niego wśród służby i mieszkańców miasta zaproponował Krezus.
Sam popytam o to na dworze. Zostaniesz tu jakiś czas, prawda? Może król zechce cię
zobaczyć. Zawsze interesowali go cudzoziemcy.
Rozmowa skończyła się wkrótce potem. Uśmiechając się kwaśno, Krezus wyjaśnił, że
Persowie wcześnie kładą się spać i wcześnie wstają, i dlatego musi być o świcie w pałacu
królewskim. Niewolnik odprowadził Everarda do jego pokoju, gdzie czekała na niego ładna
uśmiechnięta dziewczyna. Manse zawahał się, przypomniawszy sobie pewną chwilę w
przyszłości, od której dzieliły go dwadzieścia cztery wieki. Do diabła z tym! Człowiek powinien
brać to, co mu proponują bogowie, znani przecież ze skąpstwa.
5
Wkrótce po wschodzie słońca oddział kawalerii zatrzymał się na placu, wzywając głośno
* Szah name ( Księga królów ) epos wielkiego poety perskiego Firdausiego. (Przyp. tłum.)
Menadra Ateńczyka. Everard nie dokończył śniadania, wyszedł i stanął przed dowódcą
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
