|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
-Dosyć!-krzyknęłam, kładąc ręce na torsie Danausa i Valeria.- Muszę znalezć
Clarion. Masz jakiś pomysł?
Valerio położył dłoń na mojej, delikatnie gładząc moje palce by jeszcze bardziej
zdenerwować Danausa. Chciałam walnąć go pięśćią w szczękę, ale zamiast tego
popchnęłam go. Valerio po prostu tam stał, uśmiechając się do mnie.-Kawiarnia która
nazywa się Gerbeaud Cukrszda-powiedział.- Od wieków leży w centralnej części Pest,
pomiędzy mostem Chain, a mostem Elizabeth. Każdy taksówkarz powinien być w stanie
go znalezć bez większych problemów. Mogę przyjechać...
-Nie-powiedziałam ostro, sprawiając że jego uśmiech się poszeżył. Zaczęłam
uważać że on i Danaus spędzili ze sobą wystarczająco dużo czasu. Wiedziałam że ja
spędziłam już wystarczająco czasu z Valerio. Nie wyniknie z tego nic dobrego.- Są naturi
które osiedliły się na jednej z wysp na Dunaju. Ostatnio widziałam trzy wyspy w tym
regionie. Chcę żebyś je sprawdził.
-To moja kara? Samodzielne zajmowanie się naturi?-zapytał z niedowierzeniem.
-Byłabym aż tak zimna?
-Tak.
Po raz pierwszy uśmiechnęłam się do mojego przyjaciela, i potrząsnęłam głową.-
Nie proszę o to byś polował na naturi. Po prostu chcę byś je dla mnie znalazł. Dowiedział
się którą wyspę uznali za własną. Dla naszej czwórki będzie łatwiej je upolować, gdy
będziemy pewni że to ich ostateczna lokacja. Nie angażuj się, jeśli możesz coś na to
poradzić. Spotkasz się z nami ponownie, wieczorem w pokoju hotelowym.
-Nie planujesz zmienić pokoju hotelowego? Może planujesz zostać ze mną w
Wiedniu?
-Zatrzymam siÄ™ w Gellért-powiedziaÅ‚am.-Nie opuszczÄ™ znów Budapesztu, dopóki
ten bałagan nie będzie posprzątany.
-To nie bezpieczne.
-Danaus tam będzie. Będę bezpieczna.
-Jak sobie chcesz.-powiedział Valerio, niefrasobliwie wzruszając szerokimi
ramionami. CofnÄ…Å‚ siÄ™ o krok ode mnie i Danausa, zanim zniknÄ…Å‚ z pola widzenia. Nie
mogłam się doczekać chwili, kiedy i ja posiądę tę zdolność. To byłoby o wiele łatwiejsze
niż łapanie samolotu lub samochodu, czy też innego pojazdu aby dostać się od punktu A
do punktu B.
Moje oczy spoczeły na twarzy Danausa, a ja skrzywiłam się wewnętrznie. Aowca
nie cieszył się ze mną i najprawdopodobniej była to wina Valerio. Oczywiście, Danaus
mógł być ciągle zły za to że postanowiłam go kontrolować, a nie użyłam własnych mocy.
Moja wymówka była wyjątkowo cienka i kiepska. Nie sądziłam że naprawdę ją kupił, ale
wtedy bylam zdesperowana i nie byliśmy w odpowiedznim miejscu by o tym
dyskutować. A ku mojej radośći, ciągle nie byliśmy. Noc się kończyła, a my wciąż
mieliśmy do zlokalizowania Clarion.
-Wiem.-westchnęłam.-On jest ogromnym wrzodem na dupie.
-Przypomina mi kogoÅ› kogo znam.
-Taak, to może być długa lista. Nie musisz zwężać jej do mnie.-Spojrzeliśmy na
siebie, zanim w końcu odwróciliśmy się w innych kierunkach. Spojrzałam na Ferko by
stwierdzić że jeszcze nie ruszył się z miejsca w którym leżał. Nie spodziewam się by był
nieprzytmny bardzo długo. Ostatecznie pozbiera się i pędem poleci do Veyrona,
ponarzekać na śmierć swoich ludzi. Jeśli Ferko będzie mieć szczęście, po zniszczeniu
lokalnej sfory, może uda mu się wyciągnąć kilku nocnych wędrowców. Miałam wrażenie
że to upadające miasto, musi być przerzedzone. Veyron i jego gang, mieli na wszystkich
negarywny wpływ, byli jak choroba pożerająca tkanki mózgowe.
-Jak Valerio ma wyśledzić naturi, skoro nie może ich wyczuć?-zapytał Danaus,
zaskakujÄ…c mnie swojÄ… troskÄ….
Uśmiechnęłam się od mojego towarzysza, idąc z powrotem przez las, w kierunku
samochodu który ukradliśmy po zachodzi słońca.-To mądry facet. Ustali to. Miejsca w
których ludzie byli mordowani w zastraszającym tempie, tereny z gęstym lasem, albo
miejsca w które ludzie boją się zapuszczać. To wystarczy by wytropić naturi.
-Używasz ludzi jako przewodników?
-Jasne, oni mają szósty zmysł jeśli chodzi o niebezpieczeństwo.
-Więc dlaczego gromadzą się wokół wampirów?
-Nigdy nie powiedziałam bardzo dobrze go słuchają. Poza tym, nie próbujemy ich
zabić, tylko się nimi żywimy. Naturi są tymi, którzy rzyczywiście chcą ich śmierci.
-Niezłe wyjaśnienie.- powiedział Danaus otwierając drzwi od strony kierowcy.
-Taak, uważam że takie jest.
Danaus zatrzymał się, stając obok samochodzu z otwartymi drzwiami. Patrzył na
mnie znad dachu małego samochodu.-Będziemy polować na czarnoksiężnika?
-Po prostu idziemy na młą pogawękę przy kawie.-poprawiłam, z drwiącym
uśmiechem. Zaczęłam myśleć że Valerio ułatwił mi zadanie. Przez moment myślałam nad
dotarciem do Stefana i zażądaniem by z nami poszedł. Jednakże odsunęłam ten pomysł,
kiedy tylko wisiadłam do kradzionego samochodu. Stefan potrzebował trochę czasu by
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
