ďťż  
logo.png
ban.jpg
Friday, April 4th, 2025 
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • akte20.pev.pl
    • « M E N U »

    »

    » Index
    » Dale_Ruth_Jean_Warto_bylo_marzyc
    » Ed Greenwood Elminster The Making of a Mage
    » Harry Harrison Star Smashers Of The Galaxy Rangers
    » Anderson & Tucker Two in Time
    » Krystyna Siesicka Chwileczke Walerio
    » Warren Murphy Destroyer 089 Dark Horse
    » 120. Rimmer Christine Ksi晜źniczki z Ameryki 02 Czarujć…cy ksić…śźe
    » Crownover Jay Zaryzykuj ze mnć… 01
    » Dixie Browning Kopciuszek Becketta
    » Niemczuk_Jerzy_ _Inkasent
    [ Pobierz całość w formacie PDF ]

    życiu - dopóty, dopóki nam się nie znudzą. A zatem w drogę,
    chłopcy, do portu Cairn. Dziś wieczorem napijemy się piwa,
    a potem... - roześmiał się ochryple, wpatrując się lubieżnym
    spojrzeniem w siostry Lambert... - nacieszymy się resztą na­
    szego łupu.
    ROZDZIAA PITNASTY
    - Bethany, Darcy - nakazała szeptem Ambrozja - dajcie mi
    swoje halki.
    Nie zważając na stojących nad nimi strażników, uklękła przy
    leżącym na pokładzie Riordanie. Ramię miał rozcięte od barku
    po łokieć i broczył obficie krwią. W wodzie teĹź niemało jej stra­
    cił.
    Z pomocą pani Coffey i panny Mellon założyła mu uciskową
    opaskę, aby zatamować krwawienie, a następnie przewiązała ra­
    nę. W pewnym momencie zauwaĹźyła, Ĺźe otworzył oczy. PrĂłbo­
    wał na dłuĹźej zachować przytomność, ale ramię i głowa dole­
    gały mu tak mocno, Ĺźe obawiał się, iĹź za chwilę znowu ze­
    mdleje.
    - Posłuchaj mnie, Ambrozjo. - Złapał ją palcami za nadgar­
    stek z siłą zadziwiającą u tak poważnie rannego. - Moje życie
    już się kończy. Słyszałaś, co powiedział Eli Sledge.
    - Tak, postanowił zabić wszystkich, z wyjątkiem nas trzech.
    Zamierzam mu w tym przeszkodzić.
    - Co moĹźesz zrobić? Znalezliśmy się w rękach bezwzględ­
    nych i okrutnych ludzi. Musisz zapomnieć o wszystkim i myś­
    leć tylko o tym, jak uniknąć niegodnego losu, jaki przeznaczyli
    tobie i twoim siostrom.
    - Nie ucieknę bez ciebie.
    - Naprawdę nie dostrzegasz powagi sytuacji? Nie rozu­
    miesz, Ĺźe znalezliśmy się w beznadziejnym połoĹźeniu? - Prze­
    niósł wzrok na jej siostry, a potem na dwie stare kobiety. Te
    ostatnie zadziwiały stoickim spokojem. Miał nadzieję, że zdoła
    je przekonać.
    - Zmierć będzie lepsza od tego, co ci prostacy wam szykują.
    Ambrozja zacisnęła usta i dalej opatrywała ranę. Kiedy
    skończyła, ujęła jego twarz w dłonie i zajrzała głęboko w oczy.
    - A teraz posłuchaj mnie uważnie, Riordanie Spencer.
    Wiedz, że jesteś mężczyzną mego życia. Kocham cię.
    Usłyszała, jak pani Coffey i panna Mellon głośno sapnęły
    z wrażenia. Pojęła, że ujawniła więcej, niż zamierzała. Ale to
    nie miało już dłużej znaczenia.
    - Nie mam zamiaru cię utracić tylko dlatego, że uwzięła się
    na nas banda rzezimieszkĂłw - mĂłwiła dalej. - Znajdziemy spo­
    sób ucieczki taki, który pozwoli nam wyjść cało z opresji. Jeżeli
    przyjdzie nam zginąć, to umrzemy wszyscy razem. Czy to jas­
    ne?
    Pragnął ją ostrzec jeszcze przed czymś innym. Przed czymś,
    co niejasno kołatało się w jego obolałej głowie. Cierpiał jednak
    tak bardzo, Ĺźe trudno mu było się skupić. Resztkami świadomo­
    ści próbował zatrzymać uciekającą myśl.
    - Jest jeszcze inny wrĂłg, gorszy od Sledge'a - jego praco­
    dawca. To musi być... - Urwał i zapadł w nicość.
    Ambrozja obserwowała, jak piraci cumują statek i zarzucają
    kotwicę. Wzdłuż wybrzeża, nad samym morzem, rozciągało się
    miasteczko Cairn, od dawien dawna uchodzące za siedlisko
    najgrozniejszych piratów grasujących na wodach Atlantyku.
    - Przewiezcie więzniów na brzeg - rozkazał swoim ludziom
    Eli Sledge. - Zaraz potem wracajcie po ładunek.
    Pod ostrzem szpad wtłoczono ich wszystkich na łódkę.
    Dwóch piratów wrzuciło Riordana jak kłodę na dno. Następnie
    chwycili wiosła i popłynęli w stronę doków. Zaprowadzono ich
    do przybrzeżnej tawerny śmierdzącej piwem i zamknięto w iz-
    bie na górze. Kilka brudnych sienników poniewierało się po
    równie brudnej podłodze.
    Gdy tylko zatrzaśnięto za nimi drzwi i przekręcono klucz
    w zamku, Ambrozja z Newtonem ułożyli Riordana na jednym
    z sienników. Bethany i Darcy podprowadziły do pozostałych
    zmęczonego dziadka i obie starsze panie.
    Pokój miał jedno małe okienko, z którego rozpościerał się
    widok na doki. Ambrozja podbiegła do niego z nadzieją, Ĺźe uła­
    twi im ucieczkę. Z rozczarowaniem stwierdziła, że na dole stoi
    uzbrojony pirat.
    - Sledge wystawił straż.
    - Tego się właśnie obawiałam - szepnęła Bethany. - Co
    poczniemy?
    - Nie mam pojęcia - odparła Ambrozja. - Schowałam
    w bucie nóż. Znając Riordana, przypuszczam, że zrobił to samo.
    - Ja też tak zrobiłam - oznajmiła Bethany.
    - I ja - odparła Darcy. Uśmiechnęła się po raz pierwszy od
    kilku godzin. - Nie jesteśmy bezbronne, prawda, Ambrozjo?
    - Nie. Jesteśmy też niegłupie. Zrobimy tak, jak uczył nas
    tatuś. Będziemy pilnie obserwowały rozwój wydarzeń, a kiedy
    nadejdzie odpowiedni moment, uciekniemy.
    - Masz złoto?
    Silas stał w mrocznej izbie tawerny, przyglądając się dziew­
    czynie obsługującej gości. Dawno nie miał kobiety. Był zbyt
    ostrożny, żeby tknąć którąś ze szlachetnie urodzonych panien
    z Land's End. To mogłoby popsuć mu szyki.
    - Tak, mam. - Eli Sledge wprost tryskał doskonałym humo­
    rem. - To był chytry pomysł ukryć złoto w skrzyniach od her­
    baty.
    - Nasi wrogowie stają się coraz bardziej przebiegli. Po kaĹź­
    dej przesyłce nabierają większego doświadczenia. Dlatego też
    musimy ich zniszczyć, jeżeli chcemy strącić króla z tronu. Każ
    swym ludziom załadować dwie z tych skrzyń na mój okręt.
    Trzecia należy do ciebie. To zapłata za twoje usługi. - Chciwość
    mignęła w oczach Silasa. - A co z rodziną, która znajdowała się
    na pokładzie  Zewu Morza"?
    - Są na górze. - Sledge uśmiechnął się. - Kiedy zapadnie
    zmrok, wyślę człowieka, aby ich zlikwidował. Moja załoga rwie
    się do kobiet.
    - Widziałem je. Szkoda, że tak niechlubnie skończą. Te trzy
    siostry to jedne z piękniejszych dziewcząt, jakie spotkałem
    w życiu. - Silas westchnął i wychylił kufel piwa. - Nic nie
    można na to poradzić. Robimy to wszystko dla Anglii.
    Sledge zobaczył wzrok, jakim jego towarzysz wodził za służącą. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kwiatpolny.htw.pl
    		•
    « S E A R C H »


    Cytat

    Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
    De minimis - o najmniejszych rzeczach.
    Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
    Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
    Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
    « C O P Y R I G H T   I N F O »
    © 2003 Nie trzymaj się kurczowo niczego, poniewaĹź wszystko podlega ciągłym przemianom.. Design by Templates For All.