|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
postanowić, rozległo się ciche stukanie we framugę
drzwi. Podnosząc wzrok, Abby ujrzała stojącą w otwar
tych drzwiach Mercedes.
- Wszystko w porządku?
Abby wzięła głęboki oddech i przytaknęła.
- Już dobrze. Choć pewien trzeźwo myślący pracow
nik winnicy ma powód do prawdziwego zmartwienia
- odparła.
Mercedes zmarszczyła brew i usiadła na łóżku.
Anula & Irena
- Czy o czymś nie wiem? Myślałam, że ty i Russ roz
staliście się i wracasz do Nebraski.
- Zmieniłam zdanie. - Pierwszy raz od czasu, gdy
wczoraj rano opuściła chatkę, Abby uśmiechnęła się. -
Nigdzie nie wyjeżdżam, dopóki on nie posłucha tego,
co mam do powiedzenia. Może i postanowił machnąć
na nas ręką, ale ja nie.
- O tak, to mi się podoba - powiedziała ze śmiechem
Mercedes.
- Gdybym tylko pamiętała, gdzie Russ wyjeżdża
w ten weekend.
- Zostaw to mnie - powiedziała Mercedes, sięgając
po telefon. - Kiedy chcesz jechać?
- Jak najwcześniej.
Od dwudziestu czterech lat czekając na mężczyznę
swego życia, Abby nie miała zamiaru marnować ani
chwili.
Gdy Russ czekał w kolejce, by zapłacić za wstęp
i otrzymać swój numer zawodnika, J. B. Gardner pokle
pał go po ramieniu.
- Czy jest dziś Abby?
- Nie. - Russ pokręcił przecząco głową, czując, jak
przeszywa go przejmujący żal.
- Szkoda - powiedział rozczarowany J. B. - Nina bar
dzo liczyła na rozmowę z nią.
Russ wziął głęboki wdech.
Anula & Irena
- Możesz powiedzieć Ninie, żeby już na to nie liczy
ła - powiedział.
- Ale ja myślałem, że ty i Abby...
- To źle myślałeś - uciął dyskusję Russ.
Kiedy nadeszła jego kolej, zapłacił siedzącemu przy
wejściu urzędnikowi i otrzymał swój numer.
- Posłuchaj, przykro mi, ale to dla mnie bolesny te
mat - oznajmił Russ, czując się winnym z powodu swej
wcześniejszej obcesowości.
- Rzuciła cię? - J. B. kiwnął współczująco głową.
Russ głęboko westchnął.
- To ja z tym skończyłem - oznajmił.
- Zwariowałeś? - zapytał J. B. - Jest jasne jak słońce,
że ta dziewczyna szalała za tobą.
- Dzięki, J. B. Naprawdę poprawiasz mi humor -
powiedział Russ, nie umiejąc zapanować nad sarka
zmem.
Przyjaciel w geście zrozumienia położył dłoń na je
go ramieniu.
- Czy jest szansa, że to się zmieni?
Russ zaprzeczył ruchem głowy.
-Wątpię.
Nie czekając na J. B., spakował swój worek marynar
ski i wolnym krokiem wszedł do szatni, gdzie kowbo
je zostawiali rzeczy i przygotowywali się do występów.
Powinien był teraz skoncentrować się na tym wszyst
kim, co wiedział o wylosowanym przez siebie byku, na-
Anula & Irena
piąć muskuły i psychicznie przygotować na swoją kolej.
Tymczasem myślami był zupełnie gdzie indziej.
Co robiła teraz Abby? Czy właśnie się pakowała do
wyjazdu z winnicy? A może już wyleciała do domu
w Nebrasce?
Nakładając skórzane ochraniacze na spodnie, zasta
nawiał się nad tym, co Mason powiedział o wykształ
conych kobietach, które znalazły szczęście z prostymi
ludźmi takimi jak on. To prawda, że Caroline i Lucas
Sheppard dobrze ze sobą żyli. Każdy, kto ich znał, mógł
potwierdzić, że kochali się i byli bardzo szczęśliwi. Ale
czy jemu z Abby też mogłoby się udać?
Zapinając ostatnie rzemienie ochraniaczy, Russ usiadł
na jednej z ławek i zaczął rozmyślać nad tym, jak wiele
Abby dla niego znaczy. Nigdy wcześniej nie był zako
chany, lecz nie miał cienia wątpliwości, że kocha ją ca
łym sobą.
Abby powiedziała, że to, iż Russ nie ma akademickie
go wykształcenia, jest dla niej bez znaczenia. Nie odstra
szało jej również, że poza sobą Russ nie ma zbyt wiele
do zaoferowania. Czy jednak mogłaby przez resztę życia
być z nim szczęśliwa? I czy zrywając z nią, nie popełnił
błędu życia?
- Hej, Gannon, masz zamiar siedzieć i marzyć czy
ujeżdżać byka?! - zawołał od progu jeden z uczestni
ków rodeo. - Jesteś następny.
Zrywając się na równe nogi, przeszedł na tyły boksu
Anula & Irena
i wszedł na stopnie prowadzące na podwyższenie plat
formy. Zobaczywszy byka, którego wylosował, aż się
skulił. Niszczyciel miał parę straszliwych rogów, a swoje
imię zawdzięczał użytkowi, jaki z nich robił po wyrzu
ceniu jeźdźca z siodła.
Kiedy kowboj był już przywiązany do grzbietu byka,
musiał zdobyć się na maksymalną koncentrację, żeby
nie spaść. Russ trafił na Niszczyciela i musiał być bar
dzo skupiony. Niestety, nie mógł się skupić na ujeżdża
nym byku. Był zbyt zaabsorbowany myślami o kobiecie,
którą kochał.
Jednakże rezygnacja nie była w jego stylu, toteż prze
chodząc przez ściankę boksu, zajął miejsce na ciemno
brązowym grzbiecie zwierzęcia. J. B. pomógł mu ściśle
opasać sznurem brzuch byka, resztę sznura wręczył Rus
sowi, by oplótł sobie nadgarstek.
- Pewien jesteś, że tego chcesz? - spytał J.B z powąt
piewaniem.
- Czemu nie - odparł Russ, głęboko nasuwając ka
pelusz, żeby nie zgubić go w czasie jazdy. - Zdaje się, że
jest trochę za późno, żeby się wycofać.
- A zatem, kowboju, załatw tego sukinsyna. - J. B.
wyszczerzył zęby w uśmiechu.
Russ wiedział, do czego zmierzał jego przyjaciel. J. B.
próbował dodać mu otuchy i sprawić, żeby ani na chwi
lę nie odpuścił bykowi. Russ doceniał te szlachetne po
budki, ale kiedy nałożył ochraniacz i skinął na chłopaka
Anula & Irena
otwierającego drzwi boksu, uświadomił sobie, że będzie
teraz potrzebował szczęścia.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
