|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
matki. No i teraz nie wiemy, jak ją nazwać.
- A czemuż by nie trzymać się starych dobrych zwyczajów? odparł Frodo. Wybierz
imię kwiatu, jak na przykład Róża. Połowa dziewcząt w Shire nosi takie imiona, cóż
znajdziesz lepszego?
- Może i racja, proszę pana rzekł Sam. Słyszałem co prawda wędrując po świecie
wiele pięknych imion, ale trochę, że tak powiem, za wspaniałych na powszedni użytek.
Dziadunio powiada: Daj jej krótkie imię, żebyś dla wygody nie potrzebował go do
połowy obcinać . Jeśli jednak będzie to nazwa kwiatu, nie będę się troszczył nawet o jej
krótkość. Musi to być piękny kwiat, bo ta mała, proszę pana, wydaje mi się bardzo ładna,
a z pewnością wyrośnie jeszcze piękniejsza.
Frodo chwilę się namyślał.
- A jak by ci się podobało imię Elanor, co znaczy gwiazda słoneczna; pamiętasz chyba te
drobne kwiatki w trawach Lothlorien?
- Jak zawsze utrafił pan w sedno! odparł Sam zachwycony. Właśnie to, co mi się
marzyło.
Mała Elanor miała sześć miesięcy i rok 1421 chylił się ku jesieni, gdy pewnego
dnia Frodo wezwał Sama do swej pracowni.
- W czwartek przypadają urodziny Bilba powiedział. Prześcignie starego Tuka.
Kończy sto trzydzieści jeden lat!
- Brawo! rzekł Sam. Pan Bilbo jest nadzwyczajny.
- W związku z tym, mój Samie, chciałbym, żebyś porozmawiał z Różą i spytał, czy
obejdzie się bez ciebie przez czas jakiś, ażebyś mógł ze mną pojechać w małą podróż.
Oczywiście, teraz nie możesz wybierać się daleko ani na długo dodał Frodo z lekką
nutką żalu w głosie.
- Rzeczywiście, proszę pana, trudno by mi było.
- Rozumiem. Nie o to jednak chodzi. Chciałbym tylko, żebyś mi towarzyszył kawałek
drogi. Powiedz Róży, że twoja nieobecność nie przeciągnie się ponad dwa tygodnie i że
wrócisz na pewno cały.
- Chętnie pojechałbym z panem aż do Rivendell i rad bym zobaczyć pana Bilba rzekł
Sam. A przecież naprawdę chcę przebywać tylko w jednym miejscu na świecie, to
znaczy tutaj. Rozdarty jestem na dwoje.
- Biedny Samie! Obawiałem się, że będziesz się tak czuł powiedział Frodo. Ale
wkrótce się z tego wyleczysz. Stworzony jesteś na zdrowego i silnego hobbita z jednej
bryły i takim też będziesz.
Przez parę dni Frodo wraz z Samem przeglądał papiery i zapiski, a potem przekazał
wiernemu giermkowi klucze. Najważniejszą część jego dobytku stanowiła gruba księga
oprawna w gładką czerwoną skórę; niemal wszystkie jej stronice były już zapisane,
pierwsze chwiejną nieco ręką Bilba, ale większość energicznym charakterem Froda.
Całość dzieliła się na rozdziały, osiemdziesiąty rozdział był jednak nie dokończony i
pozostało jeszcze kilka białych kartek. Na pierwszej stronie kilka tytułów kolejno
wykreślono, a brzmiały one tak:
Mój dziennik. Niespodziewana podróż. Tam i z powrotem. Co się stało pózniej.
Przygody pięciu hobbitów. Historie Wielkiego Pierścienia, zebrane przez Bilba Bagginsa
z własnych spostrzeżeń i opowieści przyjaciół. Nasz udział w Wojnie o Pierścień.
Na tym kończyło się pismo Bilba i ręka Froda dodała:
Upadek
Władcy Pierścieni
i
Powrót Króla
(tak, jak te sprawy przedstawiły się oczom hobbitów; według pamiętników Bilba i Froda
z Shire u, uzupełnionych relacjami przyjaciół i nauką Mędrców)
oraz
wyjątki z Ksiąg Wiedzy przetłumaczone przez Bilba w Rivendell.
- Widzę, że pan prawie dokończył księgi! zakrzyknął Sam. Trzeba przyznać, że
pracował pan wytrwale.
- Skończyłem całkowicie rzekł Frodo. Ostatnie strony zostawiłem tobie.
Dwudziestego pierwszego września wyruszyli, Frodo na kucyku, który go niósł przez
całą drogę z Minas Tirith i wabił się teraz Obieżyświatem, a Sam na swoim ukochanym
Billu. Ranek był pogodny i słoneczny; Sam domyślał się celu podróży, o nic więc nie
pytał.
Skręcili za wzgórzem na drogę wzdłuż słupków w kierunku Leśnego Zakątka
pozwalając kucykom biec swobodnie truchtem. Przenocowali w Zielonych Wzgórzach i
dwudziestego drugiego póznym popołudniem zjeżdżali łagodnym stokiem w dół ku
pierwszym drzewom lasu.
- To za tym chyba drzewem skrył się pan, panie Frodo, kiedy po raz pierwszy
zobaczyliśmy Czarnego Jezdzca rzekł Sam wskazując w lewo. Dziś wydaje się, że to
był sen.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
