|
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Onieśmielony Billy chował się między nogami ojca. Gloria przedstawiła go
pozostałym lokatorom. Ellen pracowała w wydawnictwie i miała jedenastoletnią córkę, Bob
był psychiatrą i miał szesnastoletniego syna, który razem z nim spędzał wakacje, Marta była
właścicielką sklepu ze zdrową żywnością i miała czterdzieści sześć lat i dziewiętnastoletnią
córkę. W domu znajdował się wspólny salon i jadalnia oraz pięć odrębnych sypialni. Każdy
rodzic dzielił sypialnię ze swoim potomstwem.
Zgodnie z regulaminem wywieszonym nad umywalką odpowiedzialność za
zachowanie dzieci przy stole ponosili rodzice. Posiłki przygotowywali kolejno poszczególni
lokatorzy, ale to, czy dziecko jadło, czy nie, czy marudziło przy stole, czy nie, było wyłącznie
sprawą rodziców. Rodzice biegali stale do kuchni, ciągle coś przygrzewali lub odgrzewali.
Ellen, redaktorka, wysoka, mająca około czterdziestki, prosiła wszystkich, żeby uważali, czy
kura, którą wstawiła do pieca, się nie przypala. Bob, psychiatra o surowym obliczu i lekko
zgarbionych plecach, był raczej małomówny, a jego syn był nie tylko fizycznie, ale również
psychicznie podobny do ojca. Pani Marta, właścicielka sklepu ze zdrową żywnością, musiała
zapewne odkryć duże zalety spożywcze sprzedawanych przez siebie produktów, bo przy dość
niskim wzroście ważyła chyba z dziewięćdziesiąt kilo, a jej córka, dziewczyna o blond
włosach, była wprawdzie o kilka centymetrów wyższa, ale za to o kilka kilo tęższa. Na deser
potrafiły zjeść we dwie cały tort czekoladowy.
Po kolacji przyszedł Larry. W ostatnich latach nie widywali się często. Ted patrząc na
swego przyjaciela w scenerii Fire Island przypomniał sobie dawne przygody, a widok jego
łysiejącej czaszki i zaokrąglającego się brzucha uświadomił mu nieuchronnie przemijanie
czasu.
Dziś wieczór szykuje się wielka zabawa. Będą wspaniałe dziewczyny. Pod tym
względem Larry się nie zmienił.
Muszę zostać z Billym.
Zabierz Billy ego. Dla niego też się ktoś znajdzie.
To brzmi zachęcająco.
Oczywiście. Nie zapominaj, stary, że to Fire Island. Potem wyszedł z Glorią, która
zmieniła swoją koszulkę z nadrukiem Duży biust poplamioną podczas kolacji na inną,
czystą, z takim samym nadrukiem.
Ted i Billy spędzili kilka przyjemnych dni na plaży. Ted grał w siatkówkę, a Billy
budował zamki z piasku. W niedzielę po południu zadzwonił Larry i zaofiarował się, że ich
odwiezie samochodem do domu.
Proszę cię tylko o małą przysługę. Nie mów nic na mój temat Glorii. Zerwaliśmy ze
sobą.
Larry, jak mogliście zerwać? Przecież nawet nie byliście razem.
Byliśmy przez tydzień. A jak twoje sprawy, stary? Poderwałeś kogoś?
Nie starałem się.
Na co czekasz? Wez się wreszcie do roboty.
Od odejścia Joanny minęły cztery miesiące. W tym czasie Ted dotknął innej kobiety.
W ogóle przez sześć lat, a więc od chwili, poznał Joannę, nie miał innej kobiety.
Wyszedłem z wprawy, stary. Nawet nie wiem, na co się z podrywa wyznał Ted.
%7łeby zebrać wszystkich lokatorów, Gloria biła w gong. Tłumaczyła się przed Tedem,
że wprawdzie zwoływanie zbiórki w ten sposób ma w sobie cechy żołnierskiego drylu, ale
pomaga utrzymać porządek. W niedzielę wszyscy schodzili się, by wysłuchać sprawozdania
finansowego o wydatkach, które ponosił kolejno każdy lokator. To też należało do
regulaminu. I o tym Ted zapomniał. Teraz musiał się zdecydować, czy chce przystąpić do
spółki. Jego udział miał wynieść dwieście dolarów, co Larry uważał za cenę wyjątkowo
korzystną.
Nie podjąłem jeszcze ostatecznej decyzji powiedział Ted. Inni lokatorzy
przypatrywali mu się zdziwieni, jakby ich osobiście obrażał. Muszę się jeszcze poradzić.
Billy bawił się na dworze w chowanego z chłopcem, który mieszkał w sąsiednim
domu. Ted powiedział mu, że muszą wracać do miasta. I właśnie miał jeszcze dodać, że
trzeba się będzie zdecydować, czy zechcą tu znów przyjechać, gdy Billy wybuchnął płaczem.
Oświadczył, że nie chce opuszczać swego nowego przyjaciela, że podoba mu się tutaj i lubi tę
wyspę. Ted zapłacił więc dwieście dolarów i stał się oficjalnym udziałowcem w domu U
Glorii dla samotnych ojców i matek z dziećmi.
Ocean Beach aż roiła się podczas weekendów od ludzi krążących po barach i różnych
domowych przyjęciach. Ale współlokatorzy Teda byli raczej domatorami i to mu
odpowiadało. Przesiadywał wieczorami w ich towarzystwie w salonie, czytając lub
rozmawiając. Był szczęśliwy, że nie musi udawać kawalera.
Jestem taka spięta w ciągu tygodnia mówiła Marta że marzę po prostu o relaksie.
Ale Ted czuł, że w tym domu panuje jakaś nerwowość. Rosła ona i dochodziła do
zenitu, jeśli Marta, Ellen i Gloria wypuszczały się na noc i wracały nie upolowawszy nikogo.
George, psychiatra, rzadko opuszczał fotel. Największe towarzyskie sukcesy miał Billy.
Zaprzyjaznił się z pięcioletnim chłopcem imieniem Joey, mieszkającym w sąsiednim domu.
Bawili się razem albo jezdzili z innymi chłopcami na małych czerwonych motocyklach.
Był to już trzeci weekend Teda w Ocean Beach. Właśnie siedział w sobotę wieczorem
w salonie z George em. Obaj trzymali książki i udawali, że czytają. Ted uznał, że powinien
odezwać się do George a. Tak rzadko ze sobą rozmawiali.
Ciekawe? zapytał Ted. Była to raczej prymitywna próba rozpoczęcia rozmowy.
Tak.
O czym to? Ted nie poznawał własnego głosu. %7łałował, że się odezwał.
O starości odparł George i na tym skończyła się rozmowa.
Jakieś pół godziny pózniej Ted zakończył czytanie książki o oceanografii i powiedział
dobranoc.
Czy to prawda, że opuściła pana żona? zapytał nagle George ku zdziwieniu Teda.
Tak. Kilka miesięcy temu.
Ach tak.
George najwyrazniej zastanawiał się. Ted czekał. Przecież miał do czynienia z
psychiatrą!
Myślę rzekł powoli George, jakby dobierał starannie słowa że powinien pan
więcej wychodzić z domu.
Naprawdę? rzekł Ted. Taką radę mógłbym dostać od swojej matki.
Nie mógł już tego dłużej odkładać. Zbliżała się połowa sierpnia. Billy bawił się w
domu swego przyjaciela i został zaproszony na kolację. Ted miał co najmniej dwie godziny
do swej dyspozycji, a w domu obok odbywało się przyjęcie przy drzwiach otwartych. Nalał
sobie drinka i ze szklanką w ręce ruszył w kierunku rozbawionego tłumu. Ze wszystkich stron
otaczali go ludzie również ze szklankami w rękach. I nagle odżyły dawne wspomnienia.
Wydało mu się, że zaraz ją ujrzy, tę najpiękniejszą ze wszystkich dziewcząt na przyjęciu, że
prześlizgnie się zręcznie przez tłum, stanie obok niej, przedstawi się, wezmie jej numer
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkwiatpolny.htw.pl
|
|
| Cytat |
Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet
De minimis - o najmniejszych rzeczach.
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)
|
|
