zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agromirex.xlx.pl « M E N U » » » Index » 657. Hannay Barbara DruĹźba pozna druhnę » Barbara Boswell Zaskoczeni przez miłość » 0491.Boswell Barbara Na specjalne zamĂłwienie » Barbara Kosmowska Niebieski autobus » Barbara Elsborg Doing the Right Thing (pdf) » Myers Helen R[1]. W blasku księżyca » Cartland Barbara Najpiękniejsze miłości 27 Namiętność i kwiat » Cartland_Barbara_ _Milosc_silniejsza_niz_szatan » Collen Hoover Szukajć c Kopciuszka » James, Henry papeles aspern [ Pobierz całość w formacie PDF ] chwili pod wierzbą, na pewno rzuciłaby mu się w ramio� na. Obawiała się samej siebie, a zarazem tak bardzo go pragnęła. Zaczęła się rozbierać do snu. Nie chciała wzywać pokojówki, pomyślała, że zapewne jeszcze je kolację. Sama przebrała się w nocną koszulę, przygoto� wała do pójścia do łóżka i dopiero wtedy nacisnęła dzwonek. Helga niemal natychmiast zgłosiła się na wezwanie.  Wasza wysokość już w łóżku?!  wykrzyknęła.  Tak, Helgo. Nie dzwoniłam, bo sądziłam, że jesteś w pokoju służby.  Nie mogłam dziś dużo jeść, wasza książęca wyso� kość, jest zbyt gorąco. Czy będę jeszcze potrzebna?  Nie, dziękuję, Helgo.  142  Służąca zaczęła rozsuwać zasłony.  Zostawię otwarte okno, wasza książęca wyso� kość  powiedziała  ale jestem pewna, że będzie burza, i księżna będzie musiała je zamknąć.  Jest za gorąco, by teraz je zamykać  zgodziła się Mariska.  Czy mam obudzić waszą książęcą wysokość wcześ� nie, jak zwykle?  Tak, Helgo, bardzo proszę, piętnaście po szóstej. Wybieram się na konną przejażdżkę. '  Będę na czas, wasza książęca wysokość. Dobranoc, wasza książęca wysokość!  mówiąc to Helga przewie� siła przez rękę suknię, którą nosiła Mariska, i wykonała ukłon.  Dobranoc, Helgo, i dziękuję. Pokojówka wyszła, a Mariska spoczęła na podu� szkach. Po chwili usłyszała, jak wózek Friedricha toczy się przez korytarz do jego sypialni. Książę wciąż milczał, a Mariska pomyślała, że to bardzo dziwne. Cóż takiego mógł mu powiedzieć admirał?  za� stanawiała się, ale bała się zgadywać. Obie sypialnie łączyły drzwi, a ponadto otwarte były wychodzące na balkon wysokie, francuskie okna obu pokoi, Mariska mogła zatem słyszeć niemal wszystko, co mówiono w sąsiednim pomieszczeniu. Kiedy Friedrich krzyczał, nie sposób było tego nie słyszeć, ale dziś mówił jedynie Josef, podczas gdy jego pan tylko z rzadka wydawał jakiś dz więk, przypomina� jący burknięcie. Nagle Mariska usłyszała, jak jej mąż ostro powiedział:  Chcę kawy, czarnej kawy!  143   Muszę zejść po nią na dół, wasza książęca wy� sokość.  No to idz , co cię wstrzymuje? I przynieś mi brzoskwinie. Nie było ich dziś na deser.  Czy mam najpierw rozebrać waszą książęcą wyco- kość?  zapytał Josef.  Nie! Nie ma pośpiechu. Chcę kawy i brzoskwiń. Przynieś je zaraz!  Tak jest, wasza książęca wysokość. Zaraz przyniosę. Usłyszała, jak Josef wychodzi z pokoju, mija przed� pokój i zamyka za sobą drzwi wejściowe. Słuchała w napięciu. Za drzwiami panowała cisza. Nagle rozległ się głos Friedricha:  Pomocy! Pomocy! Mariska, pomóż mi! Przez moment sądziła, że się przesłyszała, ale kiedy usiadła na łóżku, wykrzyknął ponownie, choć słabszym głosem:  Pomocy! Coś się działo! Wyskoczyła z łóżka i nie zapalając nawet światła pobiegła do drzwi łączących obie sypialnie. Otworzyła je i zobaczyła Friedricha siedzącego na środku sypialni z twarzą zwróconą w jej kierunku. Spoczywał w swym fotelu na kółkach, ubrany tak samo jak przy kolacji, a kiedy spojrzała na niego pytająco, dostrzegła w jego ręce rewolwer. Ten sam, który od dnia ich ślubu leżał zawsze załadowany w jego sypialni. Friedrich już nigdy nie chciał być bezbronny wobec jakiegokolwiek ataku. Teraz  zbyt póz no  Mariska pomyślała, że broń nie powinna znajdować się w zasięgu jego ręki.  Wejdz , Marisko  powiedział książę Friedrich.  Potrzebuję cię!  144  Przez chwilę stała bez ruchu, potem powiedziała:  Wezmę tylko szlafrok.  Podejdz do mnie albo zastrzelę cię tam, gdzie stoisz! Przemknęło jej przez myśl, że zwariował. Od dawna wiedząc jednak, że w razie nieposłuszeństwa byłby zdolny zrealizować groz bę, weszła do pokoju.  Po co ci ta broń, Friedrichu?  Zamierzam cię zabić!  Ale dlaczego?  Ponieważ nie jesteś w stanie wykonać najprostszych rzeczy, jakich od ciebie oczekuję, ponieważ rozczarowałaś nie tylko mnie, ale i cesarza. Mariska wstrzymała oddech. Więc to dlatego admirał von Senden odwiedził Friedricha! %7łeby mu powiedzieć, że nie zamierzają więcej korzystać z jego usług.  Przepraszam, że tego nie zrobiłam  powiedzia� ła  ale nie dałeś mi wiele czasu.  Wilhelm jest niecierpliwy i ja też  rzekł książę.  [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl kwiatpolny.htw.pl « S E A R C H » Cytat Dobre pomysły nie mają przeszłości, mają tylko przyszłość. Robert Mallet De minimis - o najmniejszych rzeczach. Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości. Theodore Isaac Rubin Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne. Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga. Antoni Kępiński (1918-1972)

« C O P Y R I G H T   I N F O » © 2003 Nie trzymaj się kurczowo niczego, ponieważ wszystko podlega ciągłym przemianom.. Design by Templates For All.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL